Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΝΑ ΕΛΕΓΧΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ, ΤΟΥΣ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΘΕΟΜΠΑΙΚΤΕΣ
Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=====
Με πολλή έκπληξη ακούω συχνά ανθρώπους να ισχυρίζονται ότι δεν πρέπει να ελέγχονται οι δημοσίως παρεκτρεπόμενοι σε θέματα πίστεως επειδή δήθεν αυτό επιβάλλει ο νόμος της Αγάπης.
Είναι φανερόν ότι όσοι εκφράζουν αυτή την θέση ελαύνονται από καθαρά ανθρώπινα και όχι εκκλησιαστικά κριτήρια.
Ποια είναι η αλήθεια;
Αυτός ούτος ο νόμος της αγάπης επιβάλλει ανυπερθέτως να ελέγχονται οι Οικουμενιστές, οι σχισματικοί και οι Θεομπαίκτες.
Αν ενδιαφερόμαστε για την σωτηρία της ψυχής τους, αν τους βλέπουμε σαν αδελφούς εν Χριστώ και γνοιαζόμαστε για τη σωτηρία τους, οφείλουμε να τους ελέγχουμε συνεχώς για τις οικουμενιστικές τους παρεκτροπές ή για το σχισματικό τους φρόνημα ή για τις εκρήξεις θεομπαιξίας της μη κατά Θεόν πολιτείας τους.
Ας γίνουμε συγκεκριμένοι.
Ο Σεβ. Μητροπολίτης Σύρου λ.χ. κάνει κοινές ποιμαντικές παραστάσεις με τους Παπικούς και δίνει την ψευδαίσθηση στο ποίμνιό του ότι το Βατικανό δεν είναι αίρεση αλλά “αδελφή Εκκλησία”.
Εμπεδώνει, δηλαδή, συστηματικά τον λεγόμενο "λαικό Οικουμενισμό".
Εμπεδώνει, δηλαδή, συστηματικά τον λεγόμενο "λαικό Οικουμενισμό".
Πώς βοηθούμε τον ίδιο ή το ποίμνιό του αν αποσιωπούμε το έγκλημα που διαπράττει σε βάρος της πίστης μας;
Το μόνο που θα επιτύχουμε με την τυχόν σιωπή μας θα είναι να τον ενισχύσουμε να συνεχίσει απτόητος την κατά κρημνών πορεία που ακολουθεί.
Δεύτερο παράδειγμα. Η γνωστή θεομπαίκτρα της Αστορίας λ.χ. που μιλά για την ευωδία του Γέροντος Εφραίμ. Αν εμείς την καλύψουμε με τη σιωπή μας ή με την ανοχή μας να συνεχίσει να ασχημονεί, πώς την βοηθούμε να σταματήσει την θεομπαιξία της και το διασυρμό του π. Εφραίμ και πάνω από όλα πώς βοηθούμε την σωτηρία της αθάνατης ψυχής της αν συνεχίσει απτόητη να παριστάνει τη Γερόντισσα της Αστορίας και επέκεινα;
Προφανώς καθόλου δεν την βοηθούμε αν με τη σιωπή, με την ανοχή ή με την άμεση ή με την έμμεση ενθάρρυνσή μας συνεχίσει τις Θεομπαιξίες της.
Επομένως; Αλλά είναι αναγκαία η εξαγωγή συμπεράσματος; Θα συνεχίσουμε καθηκόντως να την ελέγχουμε -από αγάπη και μόνον κινούμενοι- μέχρις ότου κατεδαφίσουμε το serious attitude problem που την διακρίνει.
Τρίτο παράδειγμα. Αν δεν ελέγχουμε τους σχισματικούς, που αυτοαποκαλούνται Αποτειχισμένοι, πώς τους βοηθούμε να αντιληφθούν ότι εκτός Εκκλησίας δεν υπάρχουν έγκυρα μυστήρια και ότι βάζουν σε θανάσιμο κίνδυνο τη σωτηρία τους όταν τελούν λειτουργίες με καθαιρεμένους κληρικούς ή με κληρικούς με ανυπόστατη ιερωσύνη;
Προφανώς η σιωπή μας καθόλου δεν τους βοηθά.
Επομένως αμείωτος πρέπει να ασκείται έλεγχος για το σχισματικό τους φρόνημα.
Η αγάπη, λοιπόν και μόνη επιβάλλει ανυπερθέτως τον αυστηρό έλεγχο των Οικουμενιστών, των Θεομπαικτών και των Σχισματικών.
No comments:
Post a Comment