Η “ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ” ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ Η “ΜΟΝΤΕΡΝΑ” ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΤΙΣ ΗΠΑ ΣΗΜΕΡΑ

Η “ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ” ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ Η “ΜΟΝΤΕΡΝΑ” ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΤΙΣ ΗΠΑ ΣΗΜΕΡΑ

Του Σεβ. Αρχιεπισκόπου Αμερικής Δημήτριου

======

Δέν ἔχει περάσει πολύς χρόνος ἀπό τήν ἐποχή κατά τήν ὁποία ἡ λέξη οἰκογένεια ἀνακαλοῦσε μία συγκεκριμένη εἰκόνα στό νοῦ τῶν περισσοτέρων Ἀμερικανῶν. Στή νοητή αὐτή εἰκόνα ἀντικρύζαμε ἕναν ἄνδρα καί μία γυναίκα, ὄχι ἁπλῶς νά ζοῦν μαζί ἀλλά νά ζοῦν ἑνωμένοι μέ νομίμους δεσμούς καί στίς  περισσότερες περιπτώσεις μέ θρησκευτική τελετή σέ ἕνα ἰσόβιο δεσμό οἰκογενειακῆς ἀφοσιώσεως καί βαθειᾶς ἀμοιβαίας ἀγάπης. Ἀντικρύζαμε παιδιά, συνήθως περισσότερα ἀπό ἕνα ἤ δύο, τά ὀποῖα ἀνῆκαν στούς δύο γονεῖς ἐκ γεννήσεως ἤ υἱοθεσίας. Γιά πολλούς ἀπό μᾶς στό οἰκογενειακό αὐτό πορτραῖτο περιλαμβάνονταν ἕνα ἡ περισσότερα μέλη τῆς προγενέστερης γενεᾶς, μία γιαγιά καί/ἥ ἕνας παππούς οἱ ὁποῖοι ζοῦσαν στό σπίτι τοῦ ἐνηλίκου υἱοῦ ἤ τῆς θυγατέρας καί ὄχι σέ κάποια κοινότητα συνταξιούχων ἤ σέ οἶκο εὐγηρίας.

Στίς ἡμέρες μας, ὑπάρχει στήν κοινωνία μας ἕνα κίνημα τό ὁποῖον ἐπιχειρεῖ νά ἀλλάξῃ τελείως αὐτή τήν εἰκόνα. Ἀκοῦμε γιά τήν λεγόμενη μοντέρνα οἰκογένεια, φράση πού σημαίνει τά πάντα καί ὁ,τιδήποτε. Φαίνεται, ὅτι σέ πολλές περιπτώσεις δύο ὁποιοιδήποτε ἄνθρωποι οἱ ὁποῖοι ζοῦν ὑπό τήν ἰδία στέγη θεωροῦνται οἰκογένεια ἀσχέτως ἄν ἔχουν συνδεθῆ μέ γάμο ἤ ὄχι, καί ἀσχέτως ἄν ἔχουν ἤ δέν ἔχουν παιδιά μαζί. Συνεπῶς, ἡ ἔννοια τῆς οἰκογενείας εὑρίσκεται ὑπό μεγάλη πίεση, διότι αὐτή καθ’ ἑαυτήν ἡ ταυτότητα καί μοναδικότητά της ὑφίσταται διάβρωση ἀπό τήν μεγάλη ἀλλαγή τοῦ κοινοῦ αἰσθήματος. Ἐάν ὁ οἱοσδήποτε καί ὁ,τιδήποτε ἀποτελοῦν οἰκογένεια, τότε κανείς δέν εἶναι οἰκογένεια ὑπό ὁποιαδήποτε ἔννοια.

Ἡ οἰκογένεια τοῦ σήμερα πιέζεται καί κατ’ ἄλλον τρόπο. Οἱ ἀπαιτήσεις τῆς συγχρόνου ζωῆς ἀποδυναμώνουν τούς δεσμούς μεταξύ τῶν μελῶν τῆς οἰκογενείας, μεταξύ γονέων καί παιδιῶν, μεταξύ ἀδελφῶν, μεταξύ παππούδων καί ἐγγονῶν. Οἱ οἰκονομικές δυσκολίες ἀπαιτοῦν τήν ἀπουσία ἀπό τό σπίτι ἀμφοτέρων τῶν γονέων λόγῳ ἐργασιακῶν ἀναγκῶν ὅλο καί περισσοτέρων ὡρῶν τῆς ἡμέρας, κάθε ἡμέρα, κάθε ἑβδομάδα. Ἡ συνεχιζομένη ὑπογεννητικότητα ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα τά παιδιά τῆς οἰκογενείας νά μή μποροῦν νά ἔχουν παιδιά συνομήλικά των ἐντός τῆς οἰκογενείας καί τῶν οἰκογενειῶν πού μένουν κοντά, ὥστε νά καλύψουν τήν ἀνάγκη συντροφικότητος. Τό ἀποτέλεσμα εἶναι τά ὀργανωμένα ἀθλήματα καί οἱ δραστηριότητες μακρυά ἀπό τό σπίτι νά γίνονται γενικός κανόνας. Οἱ ἀθλητικές δραστηριότητες ἀπορροφοῦν καί ἀπασχολοῦν τά παιδιά μακρυά ἀπό τό σπίτι τους γιά συνεχῶς καί περισσότερες ὧρες κάθε ἑβδομάδα. Πόσες ἐκ τῶν οἰκογενειῶν μας διαπιστώνουν ὅτι τά πρωϊνά τῆς Κυριακῆς κυριαρχοῦνται ἀπό ἄλλες δραστηριότητες ἐκτός τῆς συμμετοχῆς στήν Θεία Λειτουργία καί τό Κατηχητικό Σχολεῖο!

Τό κύριο ἔργο τῶν γονέων, δηλαδή ἡ διαμόρφωση τοῦ χαρακτῆρος καί τῶν δεξιοτήτων στά παιδιά παραδίδεται στούς προπονητές καί τούς δασκάλους. Προσθέσατε σ’ αὐτό καί τήν κυριαρχία ὅλων τῶν εἰδῶν ὀθόνης στή σύγχρονη ζωή τῶν ἀνθρώπων: ὀθόνη τηλεοράσεως, ὑπολογιστῶν, iPads καί iPods, ταμπλετῶν καί ἔξυπνων τηλεφώνων – smartphones. Ἡ μοντέρνα κουλτούρα μοιάζει μέ κουλτούρα «προσώπου μέσα σέ κουτί» (face in a box) κάθε ὥρα τῆς ἡμέρας καί τῆς νύκτας. Οἱ ἄνθρωποι δέν κοιτάζουν πλέον τά πρόσωπα ὁ ἕνας τοῦ ἄλλου. Κοιτάζουν τίς διάφορες ὀθόνες, ἀπορροφημένοι καί ὑπνωτισμένοι. Καί τί μποροῦμε νά ποῦμε γιά τήν ἀντικατάσταση τοῦ διαλόγου καί τῆς ἐπικοινωνίας πρόσωπο μέ πρόσωπο ἀπό τήν ἀποστολή μηνυμάτων μέσῳ texting;

Μελετῶντας τίς παραπάνω ἀναφερθεῖσες συνθῆκες, μποροῦμε νά κατανοήσουμε τόν λόγο γιά τόν ὁποῖο ἔχουμε σήμερα στήν Ἀμερική, ἀλλά καί σέ πολλές ἄλλες χῶρες, τό ὑψηλό καί τρομακτικό ποσοστό διαζυγίων, σχεδόν 50%, τόν γάμο μεταξύ ἀτόμων τοῦ ἰδίου φύλου καί τό φαινόμενο τῆς μονογονεϊκῆς οἰκογενείας – πλέον τῶν 20 ἑκατομμυρίων παιδιῶν στήν Ἀμερική ζοῦν σέ οἰκογένειες ἑνός γονέως. Συνεπῶς, δέν εἶναι παράλογο ὅτι  ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος διερωτᾶται ὄχι μόνον Τί εἶναι ἡ οἰκογένεια, ἀλλά καί Γιατί ὑπάρχει ἡ οἰκογένεια;