ΑΣ ΞΑΝΑΔΟΥΜΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΜΕ ΤΗΝ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΡΙΑ ΦΡΑΓΚΟΚΑΛΟΓΡΙΑ

ΑΣ ΞΑΝΑΔΟΥΜΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΜΕ ΤΗΝ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΡΙΑ ΦΡΑΓΚΟΚΑΛΟΓΡΙΑ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=========

Νομίζω ότι όλοι έχουμε δει το βίντεο με την τραγουδίστρια φραγκοκαλόγρια.

Το σχολιάσαμε και στο ιστολόγιο μας ως φαινόμενο της άκρας εκκοσμίκευσης που μαστίζει τον Παπισμό, αλλά και ως κίνδυνο που αντιμετωπίζει και η Ορθοδοξία με τους διάφορους νεωτερισμούς που παρατηρούνται (βλ. λ.χ. εισαγωγή γυναικείου χορού που αντικαθιστά τους κανονικούς ψάλτες από τον Σεβ. Μητροπολίτη Λεμεσού κ. Αθανάσιο).

Σήμερα θα παρακαλέσω τους αναγνώστες του ιστολογίου, να ξαναδούν το βίντεο και να επικεντρώσουν την προσοχή τους στην έκπληξη και στις άλλες αντιδράσεις των κριτών, αλλά και των θεατών που ήταν παρόντες στην παράσταση.

Προσέξτε σας παρακαλώ τρία στοιχεία:

1.) Πόσο μεγάλη έκπληξη δοκίμασαν οι κριτές.

2.) Οτι “they feel embarassed for her.” Σε απλά Ελληνικά στην πραγματικότητα ντρέπονται για λογαριασμό της, αν δείτε τις γκριμάτσες που κάνουν, τα επιφωνήματα και τις κινήσεις των χεριών τους.

3.) Η μία από τις κυρίες που είναι κριτής δεν άντεξε να τη ρωτήσει. Μα είσαι αληθινά φραγκοκαλόγρια; Τι θα πει το Βατικανό με την παρουσία σου στο πρόγραμμά μας; Και όταν παίρνει από την αυθαδέστατη φραγκοκαλόγρια την απάντηση: Περιμένω τηλεφώνημα του Πάπα Φραγκίσκου για να με συγχαρεί, η κυρία γελά και πάλιν κάπως αμήχανα. Οτι αλλος κριτής τη ρωτά αν ψάλλει στο μοναστήρι της. Δηλαδή διερωτούνταν αν ασκεί έστω και στοιχειωδώς τα καθήκοντά της ως μοναχή.

Τι σημαίνουν όλα αυτά;

Οτι ακόμη και οι πιο εκκομικευμένοι άνθρωποι -όπως είναι οι κριτές του σόου- άλλα περιμένουν από τους παπάδες και από τους καλόγηρους.

Οχι να κάνουν αυτά που κάνουν οι ίδιοι αλλά να συμπεριφέρονται όπως αναφέρει για τους χριστιανούς “Η προς Διόγνητον επιστολή”.:

“Οι χριστιανοί ζουν στην δική τους ο καθένας πατρίδα αλλά ως πάροικοι. Μετέχουν σε όλα τα κοινά ως πολίτες και υπομένουν τα πάντα, όμως σαν να ήσαν ξένοι. Η ξενιτειά είναι πατρίδα τους και η πατρίδα τους ξενιτειά. Παντρεύονται όπως όλοι και γεννούν παιδιά αλλά δεν τα σκοτώνουν. Γήινοι άνθρωποι είναι αλλά δεν ζουν με ζωώδη τρόπο. Διαβιούν στην γη αλλά έχουν το πολίτευμα στον ουρανό. Υπακούουν στους κρατικούς νόμους αλλά με τον τρόπο ζωής τους ξεπερνούν τους νόμους. Αγαπούν τους πάντες έστω κι αν διώκονται από όλους. Αγνοούνται και κατακρίνονται από πολλούς, φονεύονται αλλά «ζωοποιούνται». Γίνονται φτωχοί από πεποίθηση και «πλουτίζουν» τους άλλους. Στερούνται σχεδόν των πάντων αλλά δίνουν σε όλους. Περιφρονούνται από τους ανθρώπους αλλά γίνεται δόξα γι’ αυτούς η περιφρόνηση. Συκοφαντούνται αλλά δικαιώνονται. Χλευάζονται και αυτοί ευλογούν. Υβρίζονται και τιμούν. Ενώ κάνουν το καλό, τιμωρούνται ως κακοί· όταν όμως τιμωρούνται χαίρουν γιατί έτσι αποκτούν την «ἐν Χριστῷ» ζωή. Οι Ιουδαίοι τους πολεμούν ως αλλόφυλους και οι ειδωλολάτρες τους διώκουν, και αυτοί που τους μισούν δεν μπορούν να προσδιορίσουν την αιτία της έχθρας τους.

Οι Χριστιανοί κατοικούν στον κόσμο αλλά δεν είναι του κόσμου.

Η αόρατη ψυχή βρίσκεται μέσα στο σώμα και οι Χριστιανοί βρίσκονται μέσα στον κόσμο αλλά δεν είναι ορατή η πίστη τους στον Θεό! Όταν το σώμα κυριευθεί από επιθυμίες, μισεί την ψυχή γιατί η ψυχή αντιτάσσεται στην φιληδονία· έτσι μισεί κι ο κόσμος τους Χριστιανούς γιατί διαφοροποιούνται από τις ηδονές. Η ψυχή αγαπά το σώμα της και οι Χριστιανοί αγαπούν αυτούς που τους μισούν.

Οι Χριστιανοί ζουν σαν φυλακισμένοι στον κόσμο όμως αυτοί τον ομορφαίνουν. Η αθάνατη ψυχή κατοικεί μέσα στο θνητό σώμα και οι Χριστιανοί κατοικούν στην φθαρτή κτίση αναμένοντας την ουράνια αφθαρσία. Από την στέρηση των αναγκαίων η ψυχή γίνεται καλύτερη και οι Χριστιανοί διωκόμενοι πολλαπλασιάζονται. Σ' αυτήν την αποστολή τους έταξε ο Θεός και δεν είναι σωστό να την αποφεύγουν."

Ας συνειδητοποιήσουμε το χρέος μας έναντι του Αγίου Θεού και έναντι των αδελφών μας.

Ο κόσμος ζητά Αγίους από την Εκκλησία όχι εκκοσμικευμένους νεωτεριστές.