ΑΠΟΦΥΓΗ ΤΕΚΝΟΓΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ

ΑΠΟΦΥΓΗ ΤΕΚΝΟΓΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ

Του Παν. Αρχιμ. Αθανάσιου Σταυροβουνιώτη

==========

Ἀλληλένδετο ΤΟΣΟΝ μὲ τὰς προγαμιαίας καὶ ἐξωγαμιαίας σχέσεις, ΟΣΟΝ καὶ μὲ τὸ θανάσιμον ἁμαρτημα τῆς, ἐντὸς τοῦ γάμου, διὰ τεχνητῶν μεθόδων ἢ παραφύσιν παρεκτροπῶν, ἀποφυγῆς τῆς τεκνογονίας (ἐκτὸς καὶ ἐὰν ὑπάρχη “ἐκ συμφώνου” ἐγκράτεια μεταξὺ τῶν συζύγων, καθὼς καθορίζει καὶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος), εἶναι καὶ τὸ φοβερὸν καὶ ἀπάνθρωπον ἔγκλημα τῶν ἀμβλώσεων ἢ ἐκτρώσεων.

Ἡ ἔκτρωσις, ἀγαπητοί μου Χριστιανοί, εἶναι φόνος, φόνος φρικτός, ἁμαρτία μεγάλη! «Ὁ Ἀδὰμ πλάστηκε ἀπὸ τὸν Δημιουργὸ πρῶτος καὶ ὕστερα ἡ Εὔα. Κι αὐτός, ποὺ ἀπατήθηκε πρῶτος δὲν ἦταν ὁ Ἀδάμ, ἀλλὰ ἡ γυναίκα καὶ ἔπεσεν πρώτη στὴν παράβασι. Θὰ σωθῆ ὅμως (ἡ γυνὴ) μὲ τὴν τεκνογονίαν. Ἀρκεῖ αἱ γυναῖκες νὰ μείνουν στὴν Πίστιν καὶ στὴν Ἀγάπην καὶ στὴν Ἁγίαν ζωήν, καὶ ἐὰν διατηροῦν τὴν συζυγικὴν σωφροσύνην» (Α´ Τιμ. β´, 13-15), ὅπως διακηρύττει ὁ κήρυκας τῶν ἐθνῶν, ὁ θεῖος Παῦλος.

Ἡ ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ λέγει: «Αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε καὶ πληρώσατε τὴν γῆν» (Γεν. Α´, 28). Ἡ ἀποφυγὴ τῆς τεκνογονίας, ἡ ὁποία ἔχει, ὡς εἴπομεν, συνήθην κατάληξιν δυστυχῶς καὶ τὰς ἐκτρώσεις, εἶναι μέγα ἁμάρτημα, εἶναι παράβασις τὴς ἐντολῆς τοῦ Θεοῦ. Καὶ αὐτὴ ἡ παράβασις δείχνει ὀλιγοπιστίαν εἰς τὴν πρόνοιαν καὶ τὴν κηδεμονίαν Του.

Ὅσοι ἐμποδίζουν τὴν τεκνογονίαν μὲ τὰ διάφοραπονηρὰ ἐφευρήματα ἐκδιώκουν δυστυχῶς ἀπὸ μόνοι τους, ἀπὸ τοὺς ἑαυτούς τους, τὰ ἀνεκτίμητα δῶρα τοῦ Θεοῦ. Ἀποφεύγοντες τὴν εὐλογημένην τεκνογονίαν ἀπομακρύνουν τὴν Χάριν τοῦ Κυρίου ἀπὸ τὴν ζωήν τους! Ἂς μὴν ψάχνωμεν μετὰ νὰ βροῦμεν “ἀλλοῦ” τὸ λάθος διὰ τὰ ἐπώδυνα συνεπακόλουθα ποὺ ἐνδεχομένως θὰ συμβοῦν, εἴτε κατ’ ἄμεσον, εἴτε κατ’ ἔμμεσον τρόπον.

Δὲν λέγει ὁ Θεός, νὰ κάνης μόνον ἕνα-δύο παιδιά, καὶ τὰ ἄλλα νὰ τἀ ἐμποδίζης συνειδητὰ καὶ δι’ ἀθεμίτων μέσων νὰ ἔλθουν εἰς τὴν ζωήν, ἤ, ἐὰν ἔλθουν, ἐσὺ νὰ τὰ φονεύης μὲ τὰς ἐκτρώσεις!

Χριστιανοί μου, μὲ τὰς ἐκτρώσεις γινόμεθα ὄχι γονεῖς ἀλλὰ φονεῖς!

Καταντοῦμεν φονεῖς τῶν ἰδίων μας τέκνων, τῶν ἰδίων μας τῶν σπλάγχνων! 

Διότι, καὶ ἂν ἀκόμη δὲν ἐπρόλαβαν αὐτὰ τὰ ἀγγελάκια νὰ ἰδοῦν τὸ φῶς τοῦ κόσμου τούτου, ὅμως, τὰ φονευθέντα ἔμβρυα, ἔχουν καὶ αὐτὰ (ἀπὸ τὴν πρώτην μάλιστα στιγμὴν τῆς «σύλλήψεώς» των) ψυχὴν ἀθάνατον! Εἶναι καὶ αὐτὰ τὰ μικρὰ ἔμβρυα, ἀνθρώπινοι ὑπάρξεις! Διὰ τοῦτο, κατὰ τὴν φοβερὰν ὥραν τῆς Κρίσεως θὰ κραυγάζουν διαμαρτυρομένα ἐνώπιον τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ καὶ θὰ μᾶς λέγουν: «Ἀγαπητοί μας γονεῖς, ἐσεῖς μᾶς ἐκλείσατε ἔτσι τὴν λαμπροφόρον θέσιν εἰς τὴν Βασιλείαν τῶν Οὐρανῶν!». Ἀλίμονον εἰς τοὺς ἀμετανοήτους αὐτοὺς γονεῖς, κατὰ τὴν ὥραν ἐκείνην!

Ἀλλὰ διατί, ἀγαπητοὶ γονεῖς, εἴτε διὰ μίαν δοκιμασίαν κατὰ τὸν καιρὸ τῆς ἐγκυμοσύνης, εἴτε διὰ κάποιον πρόβλημα, ποὺ συναντᾶτε, εἴτε δι’ ἕναν ἀνεύθυνον λόγον κάποιου ἰατροῦ, εἴτε διὰ μίαν ἐφάμαρτον ἄποψιν “φίλων” ἢ συγγενῶν σας, νὰ φονεύετε τὰ παιδιά σας; Οὔτε Θεὸν φοβούμεθα, οὔτε ἀγγέλους καὶ ἁγίους ἐντρεπόμεθα;

Ἀκούσατε, ἀγαπητοί μου χριστιανοί, τὶ ἀναφέρει σχετικῶς ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ: Ὅταν οἱ Ἰσραηλῖται ἦσαν ἀκόμη ἐξόριστοι καὶ ὑπόδουλοι εἰς τὴν Αἴγυπτον, ὁ βασιλεὺς Φαραώ ἐκάλεσε τὰς μαίας τὼν Ἑβραίων Σεπφώραν καὶ Φουά, καὶ τὰς προσέταξε, ὅταν θὰ ἐξεγεννοῦσαν τὰς γυναίκας τῶν Ἑβραίων, νὰ φονεύωσι μὲν τὰ ἀρσενικὰ βρέφη, νὰ διατηρῶσι δὲ εἰς τὴν ζωὴν τὰ θηλυκά, διὰ νὰ μὴ πληθυνθῆ τὸ γένος τῶν Ἑβραίων. 

Ὅμως «ἐφοβήθησαν αἱ μαῖαι τὸν Θεὸν» (Ἐξ. Α’, 17), λέγει ἡ Γραφή. Καὶ δι’ αὐτὸ παρήκουσαν εἰς τὸν Φαραώ, καὶ ἄφηναν ζωντανὰ καὶ τὰ ἀρσενικά. Ὅταν δὲ ὁ Φαραὼ τὸ ἔμαθε, ἐκάλεσεν τὰς μαίας καὶ τὰς ἠρώτησεν ἀπειλητικῶς, διατὶ ἐζωογονοῦσαν τὰ ἀρσενικά. Καὶ τοῦ ἀπήντησαν αἱ μαῖαι: «Δὲν ὁμοιάζουν αἱ Ἑβραῖαι, μὲ τὰς ἄλλας γυναίκας τῆς Αἰγύπτου, ἀλλὰ προλαμβάνουν καὶ γεννοῦν τὰ τέκνα των, προτοῦ ἀκόμη προσέλθουσι πρὸς αὐτὰς αἱ μαῖαι»! Τοιουτοτρόπως ὁ Θεὸς ἐπροστάτευεν καὶ ἐπευλογοῦσεν τὰς μαίας, ποὺ δὲν ἐφόνευαν τὰ νεογέννητα!

Ὅλη ἡ ὑπόθεσις αὐτή, ποὺ ἀναφέρει ἡ Ἁγία Γραφή, εἶναι μιὰ ἀκόμη ἀποστομωτικὴ ἀπάντησις πρὸς τοὺς ὑπερμάχους τῶν ἐκτρώσεων καὶ τῆς λεγόμενης «εὐθανασίας»! Εἰς τὴν χώραν τῆς ἁμαρτίας (“τύπος” καὶ “εἰκόνα” τῆς ὁποίας εἶναι ἡ Αἴγυπτος, συμφώνως πρὸς τὰς ἑρμηνείας τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας), βασιλεύει ὁ Σατανᾶς (τοῦ ὁποίου πάλιν “τύπον” καὶ "εἰκόνα” ἀποτελεῖ ὁ Φαραώ). Ὁ Διάβολος λοιπὸν παρακινεῖ εἰς τὸν φόνον τῶν παιδιῶν. Ἀλλ’ αἱ γυναῖκες, αἱ ὁποῖαι φοβούμεναι τὸν Θεὸν δὲν ὑπακούουν εἰς τὰ προστάγματα τοῦ «Φαραώ-Σατανᾶ», ἐπευλογοῦνται καὶ προστατεύονται ἀπὸ τὴν Χάριν τοῦ Θεοῦ, ὡς φυλάσσουσαι τὸν Νόμον Του καὶ τὰς Ἐντολάς Του!

Προτιμοῦν νὰ ὑπακούσουν εἰς τὸν Λόγο τοῦ Θεοῦ, παρὰ εἰς τὰς προσταγὰς τῶν ἀνθρώπων, ἔναντι οἰωνδήποτε συνεπειῶν, ἀκόμη καὶ μὲ κίνδυνον νὰ τὰς φονεύση ὁ Φαραώ!

ΠΗΓΗ:

Χριστιανική Βιβλιογραφία,

Ζωοποιός Σταυρός