ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗΣ ΤΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΜΕ ΤΟ ΒΑΤΙΚΑΝΟ;

ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗΣ ΤΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΜΕ ΤΟ ΒΑΤΙΚΑΝΟ;

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

============

Από το άρθρο “Αθέτηση ομολογίας πίστεως;" του αιδεσιμολογιότατου Μ. Πρωτοπρεσβύτερου π. Γεώργιου Τσέτση, που διαβάσαμε στο ιστολόγιο “Ιδιωτική οδός”, σχολιάζουμε το ακόλουθο απόσπασμα:

“Είναι πρόδηλο ότι το όλο εγχείρημα του αγίουΠειραιώς αποτελεί προσπάθεια υπονομεύσεως των σχέσεων των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών με την Ρώμη και απόπειρα τερματισμού του διαλόγου μας με την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, την οποία δεν διστάζει να χαρακτηρίζει ως «κοσμικό μόρφωμα» και «θρησκευτική παρασυναγωγή».

Και όμως, η Εκκλησία στην οποία ανήκει η Ιερά Μητρόπολις Πειραιώς, όπως και σύμπασα η Ορθοδοξη Εκκλησία, εδώ και τρεις δεκαετίες βρίσκονται, με Πανορθόδοξη απόφαση, εν διαλόγω με την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και όχι με κάποιο «μόρφωμα». 

Αιδεσιμολογιότατε! Δεν θα υπεισέλθω στην ανάλυση των κινήτρων του Αγίου Πειραιώς επειδή σας έδωσε ήδη τη δική του εκδοχή για το θέμα.

Με ενδιαφέρει να ξεκαθαρίσω “how do we feel about it” εμείς οι απλοί άνθρωποι.

Ας υποβάλουμε μια σειρά από ερωτήματα για να ξεκαθαρίσουμε το θέμα.

1.) Είναι το Βατικανό Εκκλησία όπως διατείνεστε;

Θα αστειεύεστε ασφαλώς, Γέροντά μου.

Αλλά αν το Βατικανό είναι Εκκλησία πόσες Εκκλησίες υπάρχουν; 

Νομίζετε ότι, επειδή υπάρχει πανορθόδοξη απόφαση για τη διεξαγωγή διαλόγων με το Βατικανό -το οποίο από αβροφροσύνη αποκαλείται “Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία”, όπως άλλωστε ατυχώς αποκαλείται από πολλούς παραδοσιακούς πιστούς- σημαίνει ότι υπάρχει πανορθόδοξη απόφαση η οποία υιοθετεί τη Συμφωνία του Μπαλαμάντ που αναγνωρίζει τον Παπισμό ως “αδελφή Εκκλησία” με έγκυρα μυστήρια;

Οχι μόνον δεν μπορείτε να αποδείξετε ότι υπάρχει τέτοια απόφαση αλλά γνωρίζετε πολύ καλά ότι, ακόμη και εκείνες οι Ορθόδοξες Αυτοκέφαλες Εκκλησίες που αποδέχηκαν καταρχήν τη συμφωνία του Μπαλαμάντ, αναίρεσαν στη συνέχεια την απόφασή τους.

Επομένως ποιος σας έδωσε το δικαίωμα να διεξάγετε το διάλογο με τους Παπικούς λες και υπάρχει πανορθόδοξη συμφωνία που επεκύρωσε τη Συμφωνία του Μπαλαμάντ;

2.) Υπονομεύουμε τις σχέσεις των κατά τόπους Ορθόδοξων Εκκλησιών με την Ρώμη και επιθυμούμε τον τερματισμό του διαλόγου με την “Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία” διατείνεστε π. Γεώργιε.

Σας ερωτούμε: Με τον τρόπο που διεξάγεται ο διάλογος σήμερα;

Ασφαλώς και τον υπονομεύουμε.

Τι άλλο σημαίνουν οι εκκλήσεις μας να συνέλθει πανορθόδοξη σύνοδος για να καταδικάσει τον Οικουμενισμό και να αποκηρύξει τους αρχηγέτες του;

Τι άλλο σημαίνει η έκκληση να ανακηρυχθούν επίσημα ως Οικουμενικές οι Σύνοδοι που δικαίωσαν τον Μέγα Φώτιο και τον Αγιο Γρηγόριο τον Παλαμά;

Απροκάλυπτα σας λέγω ότι αυτό ακριβώς επιδιώκουμε.

Οι μεν διάλογοι με τους Παπικούς σήμερα διεξάγονται με βάση τη Συμφωνία του Μπαλαμάντ, ενώ εμείς επιθυμούμε τη διεξαγωγή διαλόγων με βάση τη διδασκαλία και την πράξη των Προφητών, των Αποστόλων και των Αγίων, οι οποίοι, ενώ ήταν πάντοτε ανοιχτοί για διάλογο με τον κόσμο, με τους αιρετικούς, με τους σχισματικούς, με τους αλλόθρησκους, με τους άθεους κτλ. σε καμιά περίπτωση όμως δεν έκαναν εκπτώσεις σε θέματα πίστεως ούτε και συμπροσεύχονταν με τους εκτός Εκκλησίας -όπως συστηματικά κάνετε εσείς οι Οικουμενιστές-, παρά τις σαφείς διατάξεις των Ιερών Κανόνων.

Με άλλα λόγια, αν η διεξαγωγή των διαλόγων γινόταν με δογματικά και κανονικά ανεπίληπτο τρόπο, εμείς δεν θα είχαμε καμία απολύτως αντίρρηση για τη διεξαγωγή τους. 

Αφού όμως τους διεξάγετε με τρόπο που προσβάλλει την πίστη μας με την διατύπωση κακοδοξιών -όπως η βαπτισματική θεολογία-, με την υπογραφή αντορθόδοξων συμφωνιών -όπως του Μπαλαμάντ και του Σαμπεζύ- και με την αποδοχή κοινών κειμένων -όπως της Ραβέννας- και εφόσον συνεχίζετε να προβαίνετε σε συνεχείς οικουμενιστικές ασχημίες με συμπροσευχές, λειτουργικούς ασπασμούς κτλ., θα κάνουμε ότι περνά από το χέρι μας το λίγο -το ελάχιστο έστω και μερικές φορές το καθόλου- που μπορούμε να κάνουμε για να υπονομεύσουμε αυτούς τους διαλόγους.

Αιδεσιμολογιότατε! Αισθανόμαστε προπαντός τώρα, που στον θρόνο της αρχαίας Εκκλησίας της Ρώμης επικάθηται ο σφετεριστής του τίτλου αδίστακτος θεατρίνος Ιησουίτης Πάπας Φραγκίσκος -ο πιο επικίνδυνος για την Ορθοδοξία Πάπας των τελευταίων αιώνων-, την ανάγκη να υπονομεύσουμε το διάλογο της αισχύνης που διεξάγεται, επειδή γνωρίζουμε ότι τίποτα καλό δεν πρόκειται να προκύψει για την Ορθοδοξία από αυτόν, εν πλήρει επιγνώσει του γεγονότος ότι οι διαμαρτυρίες και η αρθρογραφία μας δεν είναι σε θέση να διαφοροποιήσουν τις αποφάσεις των decision makers.