ΠΩΣ ΤΟΛΜΑ Ο ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ Ο ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΗΣ ΝΑ ΔΙΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙ ΤΗΝ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ μ. ΙΩΣΗΦ ΤΟΥ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΤΕ ΕΜΨΥΧΟΥΤΑΙ ΤΟ ΕΜΒΡΥΟ;

ΠΩΣ ΤΟΛΜΑ Ο ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ Ο ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΗΣ ΝΑ ΔΙΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙ ΤΗΝ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ μ. ΙΩΣΗΦ ΤΟΥ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΤΕ ΕΜΨΥΧΟΥΤΑΙ ΤΟ ΕΜΒΡΥΟ; 

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=========

Η αγωγή των παιδιών αρχίζει απ’ την ώρα της συλλήψεώς τους, λέγει ο Οσιος Πορφύριος. 

Κύριε ελέησον! 

Απορούμε με τον Οσιο Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη. Πώς τόλμησε να διαμφισβητήσει τα λεχθέντα από τον Ιωσήφ τον Βατοπαιδινό -"τον χαμογελαστό παππού από την αιωνιότητα"-, ο οποίος -σε συνομιλία που είχε στο Βατοπαίδι και η οποία μαγνητοφωνήθηκε εν αγνοία του-, μυκτηρίζει την Ιερά Μονή Σταυροβουνίου επειδή σε φυλλάδιο που εξέδωσε για τις εκτρώσεις δημοσίευσε τη θέση ότι η ανθρώπινη ζωή αρχίζει εξ άκρας συλλήψεως;  

Πολύ μας παραξενεύει η στάση του Οσίου Πορφυρίου! Ακούς εκεί να τολμά να αντιλέγει στη σοφία του "χαμογελαστού παππού από την αιωνιότητα!"

Για δέστε, λοιπόν, πόσο απαράδεκτες θέσεις για την έκτρωση διατυπώνει ο Οσιος Πορφύριος που, όχι μόνον συμφωνούν πλήρως με τις θέσεις που δημοσίευσε η Ιερά Μονή Σταυροβουνίου, αλλά και κωδικογραφούν την πίστη της Εκκλησίας για το πότε εμψυχούται το έμβρυο.

“Το έμβρυο ακούει κι αισθάνεται μέσα στην κοιλιά της μητέρας του. Ναι, ακούει και βλέπει με τα μάτια της μητέρας του. Αντιλαμβάνεται τις κινήσεις και τα συναισθήματά της, παρόλο που ο νους του δεν έχει αναπτυχθεί. Σκοτεινιάζει το πρόσωπο της μάνας, σκοτεινιάζει κι αυτό. Νευριάζει η μάνα, νευριάζει κι αυτό. 

Ό,τι αισθάνεται η μητέρα, λύπη, πόνο, φόβο, άγχος κ.λπ., τα ζει κι αυτό. Αν η μάνα δεν το θέλει το έμβρυο, αν δεν το αγαπάει, αυτό το αισθάνεται και δημιουργούνται τραύματα στην ψυχούλα του, που το συνοδεύουν σ’ όλη του τη ζωή. Το αντίθετο συμβαίνει με τ’ άγια συναισθήματα της μάνας. Όταν έχει χαρά, ειρήνη, αγάπη στο έμβρυο, τα μεταδίδει σ’ αυτό μυστικά, όπως συμβαίνει με τα γεννημένα παιδιά.

Γι’ αυτό πρέπει η μητέρα να προσεύχεται πολύ κατά την περίοδο της κυήσεως και ν’ αγαπάει το έμβρυο, να χαϊδεύει την κοιλιά της, να διαβάζει ψαλμούς, να ψάλλει τροπάρια, να ζει ζωή αγία. Αυτό είναι δική της ωφέλεια· αλλά κάνει θυσίες και για χάρη του εμβρύου, για να γίνει και το παιδί πιο άγιο, ν’ αποκτήσει απ’ την αρχή άγιες καταβολές. Είδατε πόσο λεπτό πράγμα είναι για την γυναίκα να κυοφορεί παιδί; Πόση ευθύνη και πόση τιμή!”