ΙΔΟΥ ΕΝΑΣ ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΙΣΛΑΜ

ΙΔΟΥ ΕΝΑΣ ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΙΣΛΑΜ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

==================

Διαβάζουμε στο ιστολόγιο “Χριστιανική Βιβλιογραφία” από το περιοδικό “Ο Σωτήρ” ἀρ. 2070, 01.07.13 το άρθρο «Ταλιμπὰν βαπτίστηκε Ὀρθόδοξος»!:

“Πρὶν ἀπὸ μερικὲς ἡμέρες διαβάσαμε στὸ διαδίκτυο τὴ συγκλονιστικὴ ἱστορία ἑνὸς Ἀφγανοῦ ποὺ μεταστράφηκε στὴ χριστιανικὴ πίστη. Παραθέτουμε τὰ σημαντικότερα σημεῖα της: «Ὁ Ἀχμὲτ γεννήθηκε καὶ μεγάλωσε σ’ ἕνα χωριὸ τοῦ Ἀφγανιστὰν μέσα στὸν πόλεμο. Οἱ παιδικές του ἀναμνήσεις εἶναι σκόνη, φτώχεια, ὑποχρεωτικὴ ἰσλαμικὴ ἐκπαίδευση σὲ ἱεροδιδασκαλεῖα καὶ πόλεμος. 

Γιὰ χρόνια δούλευε γιὰ τοὺς Ταλιμπὰν. Μουσουλμάνος φανατικός, ἀνῆκε στὸ λεγόμενο ριζοσπαστικὸ ἰσλάμ. Κάποια στιγμὴ ὅμως δὲν ἄντεξε ἄλλο αὐτὴ τὴ ζωή, τὴ μιζέρια, τὴ φτώχεια, τὴ βία, τὸν πόνο, τὸν θάνατο ποὺ τὸν ἔζωνε ἀπὸ παντοῦ. Στὰ 23 του πέρασε ἀπὸ τὰ δύσβατα βουνήσια περάσματα στὸ Πακιστὰν καὶ ἀπὸ ἐκεῖ στὸ Ἰράν. Δούλεψε δύο χρόνια ἐκεῖ καὶ πάντα ‘‘χωρὶς χαρτιὰ’’ ἔφτασε στὰ παράλια τῆς Μικρασίας στὴν Τουρκία».

Ἔπειτα ἀπὸ μεγάλη θαλασσινὴ περιπέτεια κατέληξε στὴν Ἀθήνα, ὅπου ἐργάσθηκε μερικὰ χρόνια.

Διηγεῖται ὁ ἴδιος πῶς γνώρισε τὴν ἀληθινὴ πίστη: «Ὅλα αὐτὰ τὰ χρόνια μετὰ τὴ δουλειὰ πήγαινα στὴν ἀρχὴ ἔξω ἀπὸ τὶς ἐκκλησίες – κάτι μὲ τράβαγε ἐκεῖ – καὶ μετὰ ἄρχισα νὰ μπαίνω καὶ μέσα. Γαλήνευα...Καθὼς τὰ Ἑλληνικά μου γινόταν ὅλο καὶ καλύτερα, θέλησα νὰ μάθω περισσότερα γιὰ τὸν Χριστό. Βρῆκα μιὰ Καινὴ Διαθήκη, ποὺ ὅμως ἦταν σὲ μιὰ γλώσσα ποὺ δὲν καταλάβαινα...(σημ. Ἀρχαῖα Ἑλληνικά). Τελικὰ βρῆκα μία μπλὲ στὰ Ἑλληνικὰ ποὺ εἶχα μάθει. Ἄρχισα νὰ τὴ διαβάζω.

Λίγο πρὶν τὸ Πάσχα τοῦ 2013 ἀποφάσισα νὰ ζητήσω νὰ γίνω χριστιανός». Ἔτσι στὶς 5 Ἰουνίου σ’ ἕνα ἁγιορείτικο κελλὶ στὴν περιοχὴ τῶν Καρυῶν «ὁ Ἀχμὲτ ἔγινε Χριστιανός. Πῆρε τὸ ὄνομα Ἀλέξανδρος» («Ρομφαία» 7-6-2013).

         

Ἀναντίρρητα ἡ μεταστροφὴ ἑνὸς μουσουλμάνου ἀπὸ τὴν πλάνη τοῦ Ἰσλὰμ στὴν ἀλήθεια τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας εἶναι πολὺ ἐντυπωσιακή. Στὴν παραπάνω περίπτωση συγκινεῖ ἰδιαίτερα ἡ ἄγρυπνη θεία Πρόνοια γιὰ τὴ συγκεκριμένη ψυχή, ἡ ὁποία διασώθηκε ἀπὸ πάμπολλους σοβαροὺς κινδύνους καὶ στὴ συνέχεια καθοδηγήθηκε ὥστε νὰ γνωρίσει τὴν ἀληθινὴ πίστη, ποὺ εἶναι προϋπόθεση τῆς σωτηρίας. Εὐλογητὸς ὁ Θεός!”

Συγκλονιστική η είδηση και πολύ ορθός ο σχολιασμός του περιοδικού “Ο Σωτήρ”.

Νομίζω όμως ότι το συγκλονιστικό παράδειγμα της μεταστροφής του Αλέξανδρου στην Ορθοδοξία πρέπει να μας προβληματίσει σοβαρά για το πώς πρέπει να διεξάγονται οι Διαθρησκειακοί και οι Διαχριστιανικοί διάλογοι για να είναι παραγωγικοί. 

Τα σημερινά σύρτα - φέρτα σε κοσμοπολίτικους και εξωτικούς ταξιδιωτικούς προορισμούς και η παραμονή σε ξενοδοχεία ντελούξ με πλούσια φαγοπότια ικανοποιούν όσους κούφιους ανθρώπους συμμετέχουν σ’ αυτά, αλλά το αποτέλεσμα αυτών των διαλόγων είναι μηδενικό.

Ο π. Πλακίδας Ντεσέιλ έβαλε τα πράγματα στη σωστή τους βάση με αφορμή τη δική του μεταστροφή στην Ορθοδοξία. 

Οι διάλογοι, είπε, είναι politics (διπλωματία). 

Εγώ έκανα διάλογο με την Ορθοδοξία και έγινα Ορθόδοξος. 

Το ίδιο έκανε και ο μεταστραφείς στην Ορθοδοξία Αλέξανδρος.

Βέβαια δεν αποκλείεται να διεξάγονται διάλογοι όχι μόνο ατόμων αλλά Θρησκειών και Ομολογιών με την Ορθοδοξία. 

Αρκεί οι διάλογοι να ακολουθούν το παράδειγμα του Κυρίου, των Προφητών της Παλαιάς Διαθήκης, των Αγίων Αποστόλων και των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας. 

Μορφές όπως ο προφήτης Ηλίας, ο Μωυσής, ο Απόστολος Παύλος, ο Ιωάνης Δαμασκηνός, ο Γρηγόριος Παλαμάς, κτλ. μας δείχνουν το δρόμο.