ΑΜΕΤΑΚΙΝΗΤΟΙ ΟΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Σκέψεις καί ἐκτιμήσεις

Τοῦ π. Θεοδώρου Ζήση

=================

7. Ἀμετακίνητοι οἱ Ἀριστεροί στις θέσεις τους. Συγκρουσιακή σχέση καί σήμερα.

Ἐκκλησίας, λοιπόν, οὐδέν ἴσον καί οὐδέν ἰσχυρότερον. Ἄς το ἀκούσουν αὐτό καί οἱ «ἡμέτεροι» καί οἱ τῆς ἐκκλησιομάχου Ἀριστερᾶς, οἱ ὁποῖοι ὄχι μόνο παρέμειναν ἀμετα κίνητοι στίς ἐκκλησιομαχικές τους θέσεις στό συνέδριο, ἀλλά καί ηὔξησαν θρασύτατα τις εἰς βάρος τῶν Χριστιανῶν ἀπαιτήσεις τους, προτείνοντας διά τοῦ βουλευτοῦ τοῦ ΣΥΡΙΖΑ Τάσου Κουράκη νά ἐπιβληθῆ πρόσθετος φόρος σέ ὅσους δηλώνουν στην φορολογική τους δήλωση ὅτι εἶναι Χριστιανοί Ὀρθόδοξοι, ὥστε μέ τά ἔσοδα αὐτοῦ τοῦ φόρου νά πληρώνονται οἱ ἱερεῖς, γιά νά μή ἐπιβαρύνεται ὁ κρατικός προϋπολογισμός μέ τήν μισθοδοσία τῶν κληρικῶν. 

Μέ τήν πρόταση βέβαια αὐτή ἔγιναν περίγελως, ἰδίᾳ στο Διαδίκτυο, καί ὁ βουλευτής καί το κόμμα του. Σημαίνει πάντως και αὐτό ὅτι ἐπιδίωξη τῆς Ἀριστερᾶς, μόνιμη καί σταθερή, εἶναι νά στρέψει τόν εὐσεβῆ ἤ καί τόν ἀδιάφορο λαό ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας, ἄν τόν ἀναγκάσει σέ συνθῆκες δυσπραγίας καί οἰκονομικῆς ἐξαθλίωσης νά πληρώνει εἰδικό ἐκκλησιαστικό φόρο. Σέ περίπτωση ἐπίσης πού ἀποφασίσουν πολλοί νά γίνουν κρυπτοχριστιανοί, γιά νά μή πληρώσουν τόν κεφαλικό φόρο τῆς νέας Τουρκοκρατίας, νά ἰσχυρίζονται οἱ ἄθεοι Ἀριστεροί ὅτι ἔχει μειωθῆ ἡ ἐπιρροή τῆς Ἐκκλησίας, ἐλάχιστο ποσοστό Ἑλλήνων ἔχει σχέση με τήν Ἐκκλησία. 

Μακάρι νά ἦταν δυνατόν ὁ λύκος νά γίνει ἀρνάκι, και νά συνεδρίαζαν μαζί, γιά νά βροῦν κοινά στοιχεῖα. Καί ἐπειδή κατά τίς συζητήσεις αὐτῶν τῶν ἡμερῶν ὅσοι παρουσιάζουμε τά πράγματα μέ διαφορετική ὀπτική ἀπό αὐτή τῶν ὀργανωτῶν τοῦ συνεδρίου κατηγορούμαστε ὅτι διαιωνίζουμε μία συγκρουσιακή σχέση καί κατάσταση πού ἀνήκει στο παρελθόν, ἐνῶ τώρα στό παρόν πρέπει νά βροῦμε καί νά ἀναπτύξουμε γέφυρες ἐπικοινωνίας, πρέπει να ποῦμε ἐν πρώτοις ὅτι ἡ συγκρουσιακή αὐτή σχέση δέν εἶναι παρελθόν, ἀλλά παρόν, καί ὅτι ἐπίσης γι᾽ αὐτό δέν εὐθύνεται ἡ Ἐκκλησία ἀλλά ἡ Ἀριστερά. Ἡ Ἐκκλησία εὔχεται ὑπέρ τῆς εἰρήνης καί ἐργάζεται γι᾽ αὐτήν τήν εἰρήνη. 

Θά χρειαζόταν πολύς χῶρος, γιά νά παρουσιάσουμε ὅσα ἐκκλησιομαχικά καί ἀνατρεπτικά τῆς διδασκαλίας τοῦ Εὐαγγελίου προβάλλει καί ὑποστηρίζει ἡ Ἀριστερά τίς τελευταῖες δεκαετίες. Ἀριστεροί διανοούμενοι προσπάθησαν να ἀμφισβητήσουν τήν συμβολή τῆς Ἐκκλησίας στήν ἐπανάσταση τοῦ 1821, νά ἀσεβήσουν στήν μνήμη τοῦ πρωτομάρτυρος καί ἐθνομάρτυρος πατριάρχου Γρηγορίου τοῦ Ε´ και ἄλλων ἱεραρχῶν. Νά ἀμφισβητήσουν τήν ὕπαρξη τοῦ Κρυφοῦ Σχολειοῦ. Νά θορυβήσουν καί νά διαμαρτυρηθοῦν γιά τήν παρουσία ἱερέων ἐξομολόγων στά δημόσια καί ἰδιωτικά σχολεῖα. Μέχρι σήμερα προσπαθοῦν ἤ νά ἐκδιώξουν τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν ἀπό τά σχολεῖα ἤ νά τό μεταβάλλουν σε θρησκειολογικό. Μέ πεῖσμα προβάλλουν τόν χωρισμό Ἐκκλησίας και Πολιτείας, τήν ἀπόσυρση τῶν θρησκευτικῶν συμβόλων, τοῦ Σταυροῦ καί τῶν εἰκόνων, δηλαδή, ἀπό τά σχολεῖα, τά δικαστήρια καί τά νοσοκομεῖα, ὡς νέοι εἰκονομάχοι. Πρωτοστάτησαν στήν διαγραφή τοῦ θρησκεύματος στίς ταυτότητες, ὑποστήριζαν καί ὑποστηρίζουν τον πολιτικό γάμο, τό σύμφωνο ἐλεύθερης συμβίωσης, τήν ὁμοφυλοφιλία, καί συναφῶς τόν γάμο ὁμοφυλοφίλων, τήν ἀλλαγή τοῦ περιεχομένου τῶν σχολικῶν βιβλίων μέ τήν ἀφαίρεση θρησκευτικῶν θεμάτων και συμβόλων. Στό ὄνομα τῆς ἐλευθερίας τῆς τέχνης καί τοῦ λόγου ὑποστηρίζουν βλάσφημες τοῦ Χριστοῦ καί τῶν Ἁγίων κινηματογραφικές ταινίες καί θεατρικά ἔργα και πλεῖστα ἄλλα, ὧν οὐκ ἔστι ἀριθμός.

Αὐτά ἔπρεπε νά προβάλουν οἱ τῆς Ἐκκλησίας στό συνέδριο καί ὄχι να βρίσκουν αὐτονόητα καί ἀποδεκτά ἀπό ὅλους κοινά σημεῖα, ὅπως εἶναι ἡ ἐνίσχυση καί ἀνακούφιση τῶν ἐνδεῶν καί ἡ ὑποστήριξη τῶν ἀδικουμένων. Αὐτά ἡ Ἐκκλησία τά ἐδίδαξε καί τά ἐφήρμοσε ἀπό τότε πού ἱδρύθηκε, μέ πυκνό δίκτυο φιλανθρωπικῶν ἱδρυμάτων καί κέντρων προνοίας, παραδειγματικῶν. Δέν θα τά μάθει ἀπό τήν Ἀριστερά, ἡ ὁποία ἐκμεταλλεύεται τούς πτωχούς και ἀδυνάτους, γιά νά ἀνέλθει στην ἐξουσία καί νά δημιουργήσει νέους καταπιεσμένους καί πτωχούς καί τά Γκουλάκ τοῦ Σολζενίτσυν.

Ἡ Ἐκκλησία πιστεύει καί διδάσκει ὅτι ἀσφαλῶς πρέπει οἱ ἄνθρωποι νά ἔχουν τόν καθημερινό τους ἄρτο, «τόν ἄρτον ἡμῶν τόν ἐπιούσιον», ὅπως προσεύχεται καθημερινά στό «Πάτερ ἡμῶν» καί ἐφαρμόζει μέ τίς χιλιάδες τῶν ἐνδεῶν πού σιτίζονται καθημερινά στά ἐνοριακά συσσίτια, πού καί σ᾽ αὐτά ἰδεολογικά εἶναι ἀντίθετη ἡ Ἀριστερά, διότι πιστεύει ὅτι ἡ μεγάλη ἀρετή τῆς ἐλεημοσύνης ἐξευτελίζει τους ἀνθρώπους. Κυρίως, ὅμως, πιστεύει ἡ Ἐκκλησία ὅτι «οὐκ ἐπ᾽ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ἄνθρωπος», ὑπάρχουν πνευματικές ἀνάγκες τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου, πού ἔχουν προτεραιότητα, τίς ὁποῖες ὅμως ἡ Ἀριστερά δέν ἀναγνωρίζει, γιατί δέν πιστεύει στήν ὕπαρξη ψυχῆς καί πνευματικῶν ὄντων, ἀλλά φιλοσοφία της ὅπως τῶν ὑλιστῶν, δεξιῶν καί ἀριστερῶν, εἶναι τό «φάγωμεν, πίωμεν, αὔριον γάρ ἀποθνήσκομεν»[16].

Καί ἐφ᾽ ὅσον ὑπάρχει αὐτή ἡ θεμελιώδης ἀθεϊστική καί ὑλιστική ἰδεολογία, ἡ συγκρουσιακή σχέση, εἶναι καί θά εἶναι διαρκής, ἐκτός ἄν οἱ «ἡμέτεροι» ἐγκαταλείψουν τά τῆς Ἐκκλησίας καί υἱοθετήσουν τά τῆς Ἀριστερᾶς.

(Συνεχίζεται)