Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΜΩΥΣΗΣ ΚΑΙ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΙΛΙΟΥ κ. ΑΘΗΝΑΓΟΡΑΣ

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΜΩΥΣΗΣ

ΚΑΙ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΙΛΙΟΥ κ. ΑΘΗΝΑΓΟΡΑΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

================

Στον ενθρονιστήριο λόγο του ο Μητροπολίτης Ιλίου κ. Αθηναγόρας είπε μεταξύ άλλων:

«Οι χαρές μου για την εκλογή μου στην Ιερά Μητρόπολη Ιλίου μετετράπησαν λίγες μέρες αργότερα σε ιερό φόβο και δέος, καθώς με την χάρη του Αγίου Πνεύματος προχειριζόμουν σε Επίσκοπο της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος».

«Σήμερα που στέκομαι ανάμεσα σας και ο ναός αυτός έχει πλημμυρίσει από το ποίμνιο με το οποίο η τιμία ψήφος των Αγίων Ιεραρχών με εμπιστεύθηκε, αισθάνομαι το βάρος της Επισκοπικής ευθύνης να επικάθεται στους αδύναμους ώμους μου. Αισθάνομαι ταυτόχρονα και ένα ρίγος να διατρέχει όλο το σώμα μου και την ύπαρξη μου, καθώς τώρα στο νούν μου προβάλει από το βάθη των αιώνων η μορφή του προφήτη Μωυσή, ο οποίος ίσταται απορών μπροστά στο θαυμαστό φαινόμενο της φλεγομένης και μη κατακαιομένης βάτου. Εκεί μπροστά ο Θεός του αναθέτει την αποστολή της διαποίμανσης και σωτηρία του Ισραηλιτικού λαού και αυτός προσπαθεί να αρνηθεί επικαλούμενος την βραδυγλωσσία του και το ισχνόν της φωνής του. Όμως η φωνή του Θεού επιμένει», συνέχισε ο κ. Αθηναγόρας”.

ΑΣΤΟΧΗ Η ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΙΛΙΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΦΗΤΗ ΜΩΥΣΗ

___________

Με όλο το σεβασμό προς το νέο ποιμενάρχη της Μητροπόλεως Ιλίου θα επισημάνουμε την ολότελα άστοχη σύγκριση που αποπειράται με τον προφήτη Μωυσή. Ο προφήτης Μωυσής ήταν ποιμένας άλογων προβάτων πριν τον καλέσει ο Θεός, ενώ ο κ. Αθηναγόρας ήταν ποιμένας λογικών προβάτων πριν χειροτονηθεί επίσκοπος. Ο Προφήτης Μωυσής όντως προέβαλε αντίσταση στην κλήση του Θεού. Πρόβαλε την βραδυγλωσσία του ως δικαιολογία για να γίνει ποιμένας των λογικών προβάτων του Ισραήλ, επειδή ένιωθε στα τρίσβαθα της ψυχής του την αναξιότητά του και προσπαθούσε να μεταβάλει την απόφαση του Θεού να τον καλέσει στο προφητικό αξίωμα.

Ο ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΜΙΚΡΟΤΕΡΗ ΕΥΘΥΝΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟ

____________________

Ο κ. Αθηναγόρας, από την άλλη, με την εκλογή του σε επίσκοπο, δεν χρειάζεται να κάνει αυτό το άλμα του Μωυσέως επειδή ο πρεσβύτερος - ουχί ολιγότερον του επισκόπου - πρέπει να αισθάνεται την ευθύνη της διαποίμανσης των λογικών προβάτων. Δεν είναι σπάνιες οι φορές όταν πρεσβύτεροι προαγόμενοι σε επισκόπους μικρών επαρχιών ποιμαίνουν κάποτε μικρότερο αρθμό πιστών από ότι ποίμαιναν σε μια πυκνοκατοικημένη ενορία των Αθηνών. Αν Κύριος ο Θεός εκδικήσει την ψυχήν και του τελευταίου προβάτου εκ μέρους του ποιμένος πώς άραγε η κλήση στο επισκοπικό αξίωμα είναι μεγαλύτερης ευθύνης παρά εις το αξίωμα του πρεσβυτέρου αφού ο κάθε άνθρωπος είναι εικόνα Θεού τιμίω αίματι ηγοραμένος; Αν, λοιπόν, ο Σεβασμιότατος κ. Αθηναγόρας δεν ιλιγγιούσε επειδή διακονούσε το λαό του Θεού ως πρεσβύτερος δεν υπάρχει λόγος να ανησυχεί ιδιαίτερα για τη διαποίμανση του λαού του Θεού ως επίσκοπος επειδή, κατά τον Ιερό Χρυσόστομο, οι επίσκοποι είναι πρεσβύτεροι που έχουν την ευθύνη της χειροτονίας και κατά τούτο βασικά διαφέρει η διακονία τους από τη διακονία των πρεσβυτέρων. Αφού, λοιπόν, ο νέος Μητροπολίτης Ιλίου διακονούσε προφανώς χωρίς συνειδησιακό πρόβλημα το λαό του Θεού ως πρεσβύτερος, για δεκαετίες τώρα, ας μην προβάλλει τους ενδοιασμούς του Μωυσέως για να μιλήσει για τους υποτιθέμενους δικούς του ενδοιασμούς να χειροτονηθεί επίσκοπος.

Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΩΥΣΕΩΣ ΚΑΙ ΑΘΗΝΑΓΟΡΑ

__________________

Οι μεν δισταγμοί του Προφήτου αφορούν ένθεον άνδρα που στέκεται συνομιλεί ενώπιος ενωπίω με το Θεό, ο δε Μητροπολίτης Ιλίου κρύβεται όπισθεν του διάτρητου θώρακα της εκλογής του στο επισκοπικό αξίωμα από την πλειοψηφία της Ιεραρχίας. Ο Θεός ξέρει αλλά και ο Αγιος Ιλίου και ο Μακαριότατος δεν αγνοούν με ποιο τρόπο μαζεύτηκαν τα κουκκιά για την εκλογή του. Ο Αγιος Ιλίου δεν είναι παρά μοιχεπιβάτης διότι έκλεψε την πνευματική νύμφη από τον νόμιμο κάτοχο και δικαιούχο της ο οποίος περίλυπος άχρι θανάτου βλέπει τους σταυρωτές του να διαμοιράζουν τα ιμάτιά του εαυτοίς και να βάζουν επί τον ιματισμό του κλήρο διαγωνιζόμενοι για το ποιος θα καρπωθεί και με ποιες μεθόδους τους περισσότερους καρπούς της μοιχεπιβασίας.

Η ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥ ΓΥΜΝΙΑ

_____________

Η αναφορά του κ. Αθηναγόρα στον Προφήτη Μωυσέα, αντί να δείξει ταπείνωση, όπως προφανώς στοχεύει, υπογραμμίζει τη διαφορά μεταξύ των δύο ανδρών. Δακτυλοδείχνει αλάνθαστα προς την αγεφύρωτη άβυσσο που χωρίζει το προφητικό ήθος του Θεόκλητου Μωυσέως από το ήθος του εισελθόντος εις τα άγια των αγίων της αρχιερωσύνης Μητροπολίτη Ιλίου κ. Αθηναγόρα, ως κλέπτη και ληστή για να αρπάξει την πνευματική νύμφη του ευεργέτη του που τον χειροτόνησε διάκονο.

Η ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΑΛΑΜΙΝΟΣ

_______________

Τον Μητροπολίτη Αθηναγόρα, αναφέρει το ρεπορτάζ της “Ρομφαίας”, προσφώνησε ο Τοποτηρητής της Ιεράς Μητροπόλεως Ιλίου, Μητροπολίτης Μεγάρων κ. Βαρθολομαίος, ο οποίος μεταξύ άλλων τόνισε: «Ο λαός της μητροπόλεως σας, διακρίνεται για την ευσέβεια και την ευγένεια. Σας ευχόμεθα όλη η ποιμαντορία Σας να είναι ανέφελος, να είναι ευλογημένη παρά Θεού και να οδηγείτε το λαό του Θεού εις οδόν σωτηρίας».

Αν ο Αγιος Μεσογαίας μιλούσε στην ενθρόνιση του Μητροπολίτη Κηφισίας κ. Κυρίλλου, όπως μίλησε ο Αγιος Σαλαμίνος σ’ αυτές τις λίγες γραμμές που παραθέτει το ρεπορτάζ της “Ρομφαίας” από την προσφώνησ;h του, ουδείς θα είχε τη δυνατότητα να πει πολλά για το θέμα εκτός από το να επισημάνει το άτοπο και το αντικανονικό της ενέργειας.

Ο χειροτονητήριος και ο ενθρονιστήριος λόγος του Σεβασμιότατου Ιλίου, όμως, όπως και η χθεσινή προσφώνηση του Μεσογαίας Νικόλαου στην ενθρόνιση του Κηφισίας Κύριλλου, αντί να περιοριστούν σε γενικές αναφορές, επέλεξαν συνειδητά να προκαλέσουν αφόρητα τους πιστούς με την υποκρισία τους και τη διαστρέβλωση της ευαγγελικής αλήθειας και της κανονικής τάξεως. Αντί της σιωπής ή έστω της ουδέτερης αναφοράς στο θέμα επέλεξαν την πρόκληση. Ζητούν και τα ρέστα, κατά τη λαική έκφραση. Γι’ αυτό και γίνονται αιτία αφόρητου σκανδαλισμού των πιστών.

Ο ΔΙΑΤΡΗΤΟΣ ΘΩΡΑΚΑΣ ΤΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ

________________

«Μακαριώτατε, βρίσκομαι σήμερα εδώ Επίσκοπος της Ιεράς αυτής Μητρόπολης, επειδή η Τιμία ψήφος των ιεραρχών της Εκκλησίας της Ελλάδος προς το πρόσωπο μου, απέδειξε για άλλη μια φορά ότι η ποιμαντική τους εμπειρία και ευαισθησία αποτελεί μια θωράκιση του εκκλησιαστικού ήθους, προς τις από διαφόρους κακεντρεχείς και αλλότριους υπηρέτες, επιχειρούμενες αλλοιώσεις του, καθώς στέκονται φραγμός σε μεθοδεύσεις που απάγουν της ιερότητας του χώρου, μέσα στον οποίον τελεσιουργοί το μυστήριο της βασιλείας του Θεού», συνέχισε ο κ. Αθηναγόρας.

Δεν είμαι σίγουρος ότι κατάλαβα τι υπονοεί ο Σεβασμιότατος με αυτή την αναφορά. Ποιοι είναι αυτοί οι κακεντρεχείς υπηρέτες που επιχειρούν να αλλοτριώσουν το εκκλησιαστικό ήθος μέσα στο ιερό χώρο που τελεσιουργείται το μυστήριο; Για ποιες μεθοδεύσεις εναντίον του εκκλησιαστικού ήθους μιλά; Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι, με αυτές τις αόριστες επισημάνσεις, επιδιώκει να φιμώσει τις διαμαρτυρίες του Κανονικού Μητροπολίτη Αττικής και Μεγαρίδος κ. Νικόδημου αλλά και όσων πιστών δεν μπορούν να κατασιγάσουν τη φωνή της συνείδησής τους για τα εκκλησιαστικά εγκλήματα που συμβαίνουν κατ’ εξακολούθηση στη Μητρόπολη Αττικής (και όχι μόνον) τα τελευταία 36 χρόνια.

ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΝΟΥΜΕ ΤΑ ΛΑΘΗ

________________________

Ποτέ δεν είναι αργά να διορθώνουμε τα λάθη που κάναμε. Τόσον ο Σεβασμιότατος Ιλίου, όσον και ο Σεβασμιότατος Μεσογαίας, ο Μακαριότατος αλλά και η ιεραρχία ως σύνολον έχουν ευθύνη έναντι του Αγίου Θεού αλλά και των πιστών - ελπίζουμε και έναντι της συνείδησής τους - να επανορθώσουν την αδικία και να δώσουν ένα τέλος στο δράμα της Μητροπόλεως Αττικής. Είναι ντροπή! Είναι απαράδεκτο να συνεχίζεται εσαεί η αδικία και να τροφοδοτείται ατέρμονα ο σκανδαλισμός των συνειδήσεων!