Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ 1821

Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ 1821

Του κ. Βαγγέλη Καζιάκου

=====

Πέρασαν δύο ολόκληροι αιώνες, από την έναρξη της Επαναστάσεως των Ελλήνων Ρωμιών, ενάντια στην καταδυναστεία των βαρβάρων αλλοθρήσκων Οθωμανών, ένεκεν του επί 400 ετών, διακαίοντος πόθου, της εθνικής παλιγγενεσίας, και της επανάκτησης των Ελληνίδων πατρίδων, της αυτοδυναμίας του έθνους εκείνου του περικλεούς. Του γένους, όπου ανέδειξε στην ιστορία της ανθρωπότητας, ήρωες γενναίους, φιλοσόφους οξύνοους, πολιτισμόν ευγενούς πνεύματος, συνάμα με τους Άγιους του Χριστιανισμού που ευηγγέλησαν, την διδασκαλία του Ευαγγελίου της Βασιλείας των Ουρανών, διαμορφώνοντας το ιδεώδες του Θεανθρωπισμού, δημιουργώντας το εκρηκτικό μίγμα του Ελληνοχριστιανισμού, φωτίζοντας τον Κόσμο, με την πατερική θεολογία των Καππαδόκων Πατέρων. 

Πολλά έχουν λεχθεί από ομοεθνείς και αλλοεθνείς, ιστορικούς αναλυτές, για τον Ξεσηκωμό των προγόνων μας. Κάποιοι, την θεωρούν μια από τις πολλές επαναστάσεις, της εποχής και του περιρρέοντος ιδεολογικού κλίματος, που ο Διαφωτισμός και η Γαλλική Επανάσταση ενέσπειραν ή επέβαλλαν, στους λαούς της Ευρώπης, που ζητούσαν να φύγει από τον σβέρκο τους, ο βαρύς ζυγός, της, ελέω Θεού, παρηκμασμένης αυταρχικής μοναρχίας.

Οι νεοέλληνες, οι σύγχρονοι Ελλαδίτες, προσλαμβάνουν επιφανειακά τα μηνύματά της, ικανοποιώντας απλώς τον σοβινισμό τους, αυτιστικά, με τρόπο επιπόλαιο, αυτοθυμιαζόμενοι, καθήμενοι θρασύτατα, στις δάφνες, αυτών, που έχυσαν το αίμα τους “για την Πίστη του Χριστού την αγίαν, και της Πατρίδος την ελευθερίαν”. Ανάξιοι κληρονόμοι, μεγάλων, ενδόξων και ευκλεών πατέρων, κληροδοτών ενός πολύτιμου θησαυρού, αιώνων φωτίζοντος, ως λαμπρό άστρο, την οδό και το μέτρον, που οδηγεί από το ζην στο ευ ζην, τρομάρα μας.

Τελικά, τι ήταν αυτή η γνωστή - άγνωστη Επανάσταση του 1821; Ήταν μια επανάσταση της σειράς, χαρακτηριστικό του πολιτικού και ιδεολογικού υποβάθρου της Εσπερίας; 

Ήταν, η προσπάθεια για την δημιουργία ενός αυτόνομου κράτους, με τα αλλότρια δεδομένα των λιμπεραλιστών διαφωτιστών, πρώην φεουδαλιστών φράγκων και των πουριτανών, αγγλοσαξώνων τευτόνων;

Ο κάθε ένας ας κρίνει με υπευθυνότητα. Όμως, ταπεινά φρονώ, πως πρέπει να ανατρέξουμε αλλού, για να βρούμε την πραγματική αξία και σημασία της Επανάστασης.

Η Επανάσταση, αρχίζει από τους ήρωες, αγωνιστές, τους αληθινούς εμπνευστές και εκφραστές του πνεύματός της, της Ρωμιοσύνης. Και τελειώνει, στην θυσία τους, όχι στο αποτέλεσμά της. 

Η παρακαταθήκη της Επαναστάσεως, διασώζεται, εκφράζεται, βιώνεται, μόνο εάν την δούμε, με τα μάτια του Πατροκοσμά, του Γέρου του Μοριά, του Μεγάλου Καποδίστρια....

Ας οδηγηθούμε νοερά, στο Λάβαρο της Αγίας Λαύρας, και τότε θα καταλάβουμε αυτό το παράξενο όνειρο, των εθνομαρτύρων, που ανακεφαλαιώνεται στους στίχους ενός ποντιακού άσματος: “Η Ρωμανία επάρθεν, η Ρωμανία πάρθεν, η Ρωμανία επάρθεν, ανθεί και φέρει κι άλλο”.