Η ΕΚΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΣΤΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ

Η ΕΚΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΣΤΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ

Της κυρίας Ελένης Λωρίτου

=====

Η προσωπική μου αίσθηση είναι ότι δεν έχει μείνει πέτρα πάνω σε πέτρα από την εκκλησιαστική περιουσία, χωρίς να έχει αντίκρυσμα αυτή η εκποίηση σε έργα ευποιϊας. Επειδή από τα θεσμικά πρόσωπα αποκλείεται να βγάλει κανείς κουβέντα, θα ήταν καλό ο κάθε πολίτης, ο κάθε κάτοικος χωριού και κωμόπολης, ο κάθε επίτροπος εκκλησίας, να μιλήσει για κάθε αγοραπωλησία που έχει πέσει στην αντίληψή του από την περιουσία ναών και μοναστηριών. 

Εγώ φέρ’ ειπείν μπορώ να καταθέσω, ότι στην πόλη που μεγάλωσα τον Αλμυρό, γνωρίζαμε όλοι για το βακούφικο της Παναγίας Ξενιάς, ένα τεράστιο οικόπεδο ίσο με ένα οικοδομικό τετράγωνο ίσως και μεγαλύτερο σε κεντρικό σημείο της πόλης με εμπορική αξία, το οποίο έμεινε ανέγγιχτο επί τόσα χρόνια. Στα παιδικά μας χρόνια χρησίμευε ως αλάνα για να παίζουν τα παιδιά, όμως και τι μεγάλο σύμβολο που φάνταζε στην παιδική μας ψυχή. Ήταν το βακούφικο της Παναγίας Ξενιάς, ένας τόπος ιερός και ας μην είχε επάνω του κανένα οικοδόμημα, ένα επιβλητικό σέβας, εν δυνάμει μία Βασιλειάδα! Μόλις ήρθε στον Βόλο ο επίσκοπος Ιγνάτιος τεμαχίστηκε και πουλήθηκε, απο-ιεροποιήθηκε, χωρίς να ξέρει κανείς αυτά τα χρήματα πού πήγαν.