ΟΙ ΔΕΛΦΙΝΟΙ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΙΚΟΥ ΘΡΟΝΟΥ ΚΑΙ Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

ΟΙ ΔΕΛΦΙΝΟΙ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΙΚΟΥ ΘΡΟΝΟΥ ΚΑΙ Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Γράφτηκαν πολλά για τη Σύνοδο της Κρήτης και θα γραφτούν στο μέλλον πολύ περισσότερα. Λίγα πράγματα, όμως, έχουν ειπωθεί για τη στάση που τήρησαν οι δελφίνοι του Αρχιεπισκοπικού Θρόνου  αναφορικά με τη Σύνοδο της Κρήτης.

Σ' αυτό το άρθρο θα εξετάσουμε το θέμα αρχίζοντας από το alter ego του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου, τουτέστιν από τον Μητροπολίτη Νέας Ιωνίας Γαβριήλ, που, με τα σημερινά δεδομένα, είναι ελέω Αρχιεπισκόπου Ιερωνύνου, ο επικρατέστερος διάδοχος του Αρχιεπισκοπικού Θρόνου.

Ο ρόλος του στη Σύνοδο της Κρήτης υπήρξε πρωταγωνιστικός και καταλυτικός. Όχι βέβαια διότι έκανε κάποια αξιόλογη παρέμβαση κατά τη διάρκεια των εργασιών της Συνόδου, αφού ούτως ή άλλως οι θεολογικές του προυποθέσεις είναι κάτω του μετρίου, αλλά επειδή με τις πλάτες του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου, κινήθηκε καθοριστικά στα παρασκήνια. Συγκεκριμένα έγινε -κατά τη λαική έκφραση- το “βαποράκι” του Πατριαρχείου και ειδικά του Σεβ. Περγάμου. 

Ως γνωστόν μέχρι την προτελευταία ημέρα των εργασιών της Συνόδου της Κρήτης όλα έδειχναν ότι η αντιπροσωπεία της Εκκλησίας της Ελλάδος αντιστεκόταν σθεναρά στην υιοθέτηση του όρου Εκκλησίες για τους αιρετικούς (όπως ήταν άλλωστε και η σαφής εντολή που της έδωσε η ομόφωνη απόφαση της Συνόδου της Ιεραρχίας). 

Την τελευταία ημέρα των εργασιών της Συνόδου της Κρήτης, όμως, όλως αιφνιδίως, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος παρουσίασε στην αντιπροσωπεία της Εκκλησίας της Ελλάδος την πρόταση που εξυφάνθηκε στα παρασκήνια με πρωταγωνιστές τον Σεβ. Περγάμου και τον Σεβ. Νέας Ιωνίας με αρχιτέκτονα φυσικά του διακανονισμού τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο.

Η συνέχεια είναι γνωστή. Η εικοσιπενταμελής αντιπροσωπεία -με εξαίρεση τον Σεβ. Ναυπάκτου- φάνηκε πολύ κατώτερη των περιστάσεων και ενέκρινε το απαράδεκτο κείμενο για τις σχέσεις της Ορθοδοξίας με τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον.

Αναφύονται δύο ερωτήματα: Γιατί ο Σεβ. Νέας Ιωνίας έπαιξε αυτόν τον επαίσχυντο ρόλο; Γιατί ο Αρχιεπίσκοπος συγκατάνευσε να τον ρυμουλκήσει προς αυτή την κατεύθυνση;

Μήπως επειδή ο Νέας Ιωνίας είναι οικουμενιστής και δη Παγκοσμιοσυμβουλίτης; Κι αυτό προσμέτρησε στη στάση του, αλλά ο πραγματικός λόγος είναι άλλος! Ετοιμάζεται πυρετωδώς για να εξασφαλίσει την εκλογή του στον Αρχιεπισκοπικό Θρόνο. Αντιλαμβάνεται -και πολύ ορθά- ότι το Φανάρι θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην εκλογή του επόμενου Αρχιεπισκόπου. Για να εξασφαλίσει, λοιπόν, την εύνοια του Φαναρίου συνωμότησε με τον Σεβ. Περγάμου και στη συνέχεια ρυμούλκησε στο σχέδιο του τον ολοπρόθυμο Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο και το επέβαλαν στη συνέχεια στην άβουλη -πλην ενός- αντιπροσωπεία των 24 αρχιερέων.

Τα ίδια -όπως θα θυμάστε- συνέβησαν όταν πήγε ο Πάπας Φραγκίσκος στην Ελλάδα. Εντολή του Αρχιεπισκόπου ο Μητροπολίτης Νέας Ιωνίας Γαβριήλ μετέβη ιεροκρυφίως στο Βατικανό και μεθόδευσε την έλευση του Πάπα και έτσι πραγματοποιήθηκε η κοινή ποιμαντική παράσταση και η συμπροσευχή του Πάπα, του Πατριάρχη και του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου στη Λέσβο.

Ο Σεβ. Νέας Ιωνίας δεν είναι ο μόνος δελφίνος του Αρχιεπισκοπικού Θρόνου που καθόρισε τη θέση του σύμφωνα με τις επιταγές των οικουμενιστών για να εξασφαλίσει τη διαδοχή στον Αρχιεπισκοπικό Θρόνο. Δυστυχώς και άλλοι ιεράρχες κινήθηκαν στο ίδιο μήκος κύματος, όπως -συν Θεώ- θα δούμε σε προσεχές άρθρο.

Δυστυχώς! Τα ιερότατα της πίστης μας παίχτηκαν στον κλήρο των φιλοδοξιών για την κατάκτηση του Αρχιεπισκοπικού Θρόνου.