ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΕΚΔΟΧΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΣΧΙΣΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΕΚΔΟΧΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΣΧΙΣΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Οι διεργασίες για τη λύση του σχίσματος της Εσφιγμένου απασχολούν το Υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας, το Οικουμενικό Πατριαρχείο την Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους και την παλαιά και τη νέα αδελφότητα της Μονής.

Άγνωστες οι προθέσεις του Πατριαρχείου όπως άγνωστες είναι και οι προθέσεις της παλαιάς Αδελφότητας.

Θα αναφερθούμε σε τρεις εκδοχές λύσης του προβλήματος.

Η πρώτη περίπτωση είναι η παλαιά αδελφότητα να ζητήσει συγγνώμη να δεχτεί καθαίρεση του ηγουμένου της Μεθοδίου, να αρχίσει να μνημονεύει τον Παναγιότατο και να αφεθεί στην πλήρη διάκριση του Οικουμενικού Πατριαρχείου για τα περαιτέρω.

Ακόμη και όσοι προκρίνουν ότι αυτή είναι η ενδεδειγμένη λύση πόσο πιθανόν θεωρούν ότι είναι εφικτή αυτή η έκβαση των γεγονότων;  Οπότε τι θα συμβεί; Είτε θα συνεχίσει το σχίσμα και θα παραμείνει η κατάσταση ως έχει ή θα επέμβει η αστυνομία και θα εκδιώξει με τη βία την παλαιά αδελφότητα με ότι αυτό συνεπάγεται για το Ελληνικό κράτος, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, το Άγιον Όρος και τη Μονή Εσφιμένου.

Υπάρχει και μια δεύτερη εκδοχή. Η παλαιά αδελφότητα να επανέλθει διοικητικά στην Ιερά Κοινότητα χωρίς να κάνει καμία παραχώρηση σε πνευματικά θέματα. Αλλά κι αυτή η λύση δεν έχει πιθανότητες αποδοχής από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και την Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους.

Τέλος υπάρχει η λύση της μετατόπισης της Μονής Εσφιγμένου από το σχίσμα στην αποτείχιση. Και εξηγούμαι. Η μονή Εσφιγμένου βρίσκεται σε σχίσμα. Κοινωνεί με καθηρημένους και σχισματικούς, δεν αποδέχεται σε κοινωνία τους νεοημερολογίτες και δεν έχει καθόλου κοινωνία με τις Ορθόδοξες Εκκλησίες ή με τις Αγιορείτικες Μονές. Μια συμβιβαστική λύση θα ήταν να ζητήσει συγγνώμη η Μονή για τις σχέσεις που διατηρεί με τους σχισματικούς, να δεχτεί σε κοινωνία τους Αγιορείτες και τους Νεοημερολογίτες και να διατηρήσει μόνο τη διακοπή του μνημοσύνου του Πατριάρχη. Με άλλα λόγια να μετατοπιστεί από το σχίσμα στην αποτείχιση. 

Αν η παλαιά αδελφότητα δεχτεί αυτή τη λύση το Οικουμενικό Πατριαρχείο και η Ιερά Κοινότητα δεν πρέπει να αρνηθούν επειδή το σχίσμα είναι πολύ μεγάλη αμαρτία και η υπέρβασή του καθήκον όλων και δη του κυρίαρχου επισκόπου του Αγίου Όρους τουτέστιν του Οικουμενικού Πατριάρχη.