ΠΟΙΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΜΕΛΛΟΥΣΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Ζ΄

ΠΟΙΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΜΕΛΛΟΥΣΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Ζ΄

Του Πρωτοπρεσβ. π. Άγγελου Αγγελακόπουλου

=====

Ἡ μέλλουσα Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος ἀσφαλῶς δέν πρέπει νά ἀγνοήσει τήν πρόσφατη δήλωση τοῦ Ἰησουΐτη καί αἱρεσιάρχη πάπα Φραγκίσκου, πού ἔκανε στίς 17 Ὀκτωβρίου 2015 μέ ἀφορμή τόν ἑορτασμό τῆς 50^ης ἐπετείου τῆς Συνόδου τῶν Ἐπισκόπων, ὅπου παρουσίασε τό ὅραμά του γιά τήν Ἐκκλησία. «Ἡ συνοδικότητα, ὡς συστατική διάσταση τῆς Ἐκκλησίας, μᾶς δίνει τό πιό κατάλληλο ἑρμηνευτικό πλαίσιο γιά τήν κατανόηση τῆς ἴδιας τῆς ἱεραρχικῆς λειτουργίας», σημείωσε ὁ ποντίφικας καί συμπλήρωσε: «Μιά Ἐκκλησία συνοδική εἶναι μιά Ἐκκλησία τῆς ἀκρόασης», ἐνῶ δέν ἔμεινε ἐκεῖ, παρατηρώντας: «Πρόκειται γιά μιά ἀμοιβαία ἀκρόαση, στήν ὁποία ὁ καθένας ἔχει κάτι νά μάθει: ὁ πιστός, τό Σῶμα τῶν Ἐπισκόπων, [καί] ὁ Ἐπίσκοπος τῆς Ρώμης, κάθε ἕνας ἀκούγοντας τούς ἄλλους καί ὅλοι ἀκούγοντας τό Ἅγιο Πνεῦμα, τό «Πνεῦμα της ἀληθείας» ». Βέβαια ό ἐνδιαφέρον ὅλου αὐτοῦ τοῦ ἐναγκαλισμοῦ τῆς συνοδικότητας προκύπτει, ὅταν ἡ ὁμιλία ἔφτασε στόν «διάδοχο τοῦ Πέτρου». «Σέ ὅλα αὐτά, ὁ ρόλος τοῦ διαδόχου τοῦ Πέτρου εἶναι θεμελιώδης», ἀναφέρει. 

Ὁ ποντίφικας ἐπιχείρησε νά ἐξηγήσει ὅτι ἡ Σύνοδος πάντα ἐνεργεῖ πάντα cum Petro et sub Petro - μέ τόν Πέτρο καί κάτω ἀπό τόν Πέτρο - γεγονός πού δέν συνιστᾶ περιορισμό τῆς ἐλευθερίας, ἀλλά μιά ἐγγύηση τῆς ἑνότητας! Ἡ δήλωση αὐτή τοῦ ποντίφηκα, πού ἐκμηδενίζει γιά μιά ἀκόμη φορά τό Συνοδικό πολίτευμα τῆς Ἐκκλησίας, πρέπει νά ἀφυπνίσει ἐπιτέλους τούς φιλοπαπικούς οἰκουμενιστές τοῦ Φαναρίου, οἱ ὁποῖοι ἐν χορῷ ὑμνοῦν τόν πάπα Φραγκίσκο καί τόν θεωροῦν ὡς ὄργανο τοῦ Θεοῦ στό θέμα τῆς ἑνώσεως τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μετά τῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ. Ποιά ἄλλη παπική δήλωση ἀναμένουν οἱ ἀθεραπεύτως ἀφελεῖς ψευδενωτικοί οἰκουμενιστές, γιά νά πεισθοῦν ὅτι τό Βατικανό ὡς ἕνωση ἐννοεῖ μόνο τήν δουλική ὑποταγή τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν στήν ἀπόλυτη ἐξουσία τοῦ δῆθεν «ἀλαθήτου ἐπισκόπου τῆς Ρώμης»;

Ἡ παραπάνω δήλωση τοῦ πάπα Φραγκίσκου ἀποτελεῖ καί μιά ἀπάντηση στόν ἕωλο καί μετέωρο ἰσχυρισμό τοῦ οἰκουμενιστοῦ Σεβ. Μητρ. Γέροντος Περγάμου κ. Ἰωάννου ὅτι  «εἰς τήν προσπάθειαν κατασυκοφαντήσεως τοῦ Διαλόγου καλλιεργεῖται σκοπίμως, ἰδιαιτέρως εἰς ἁπλοῦς πιστούς, μοναχούς κ.λ.π. ὁ φόβος ὅτι διά τοῦ διαλόγου ἐπιχειρεῖται ἡ καθυπόταξις τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τόν Πάπαν, ὡς ἐάν ἡ ἀλήθεια νά ἐκινδύνευεν ἀπό τόν διάλογον. Καί ταῦτα ἄνευ προσκομίσεως οἱασδήποτε ἀποδείξεως ὅτι οἱ διεξάγοντες τόν διάλογον Ὀρθόδοξοι ἀπεμακρύνθησαν κατά τι ἐκ τῆς πίστεως τῆς Ἐκκλησίας των».

Πάντως ἡ μέλλουσα Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος ὁφείλει νά δώσει ἀποστομωτική ἀπάντηση στήν παραπάνω δήλωση τοῦ πάπα Φραγκίσκου.

(Συνεχίζεται)