ΩΣ ‘’ΣΗΜΕΙΩΝ ΤΗΝ ΑΡΧΗΝ’’ ΕΚΑΛΕΣΑΝ, ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ π. ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ

ΩΣ ‘’ΣΗΜΕΙΩΝ ΤΗΝ ΑΡΧΗΝ’’ ΕΚΑΛΕΣΑΝ, ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ π. ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ

(Ποίων σημείων όμως την αρχή;)

Του θεολόγου κ. Β. Χαραλάμπους

=====

Αν περιέλθει κανείς τους διαδικτυακούς ιστότοπους, που ιδιοτελώς στηρίζουν τον π. Ιωσήφ Βατοπαιδινό, (και δεν είναι λίγα αυτά τα ιστολόγια), τον οποίον ενθουσιαστικώς κάποιοι προσαγορεύουν και «άγιο», θα παρατηρήσει κανείς ότι ζουν ένα ενθουσιαστικό παραλήρημα, με αφορμή το χαμόγελο του μοναχού αυτού, του «χαμογέλου από την αιωνιότητα» όπως το καλούν, το οποίο καλούν παράλληλα και ως ‘’αρχή των σημείων’’ του. Ποίων όμως σημείων την αρχή; 

Εδώ σαφέστατα εξυπονοείται πλήθος σημείων, χωρίς να καταμαρτυρούνται, γιατί καμιά μαρτυρία δεν υπάρχει. Μήπως εννοούν αυτά που θα ακολουθήσουν; Αυτό όμως δεν είναι Ορθόδοξη σοβαρότητα και φυσικά καρπό θα έχει την δυσπιστία κάποιων που αναμένουν πλήθος σημείων.

Αυτή είναι μια λεκτική διαδικασία ‘’αγιοποίησης’’. Επιπρόσθετα μέσα στο ενθουσιαστικό παραλήρημα τους, λησμόνησαν την κακόδοξη και γενοκτόνο θέση του π. Ιωσήφ Βατοπαιδινού, για το μη εφάμαρτο της έκτρωσης πριν τον τρίτο μήνα της κύησης.

«Ερευνήστε σας παρακαλώ το διαδίκτυο, για να διαπιστώσετε πόσα κέντρα φίλων και υποστηρικτών της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου υπάρχουν, που προβάλλουν φωτογραφίες του Γέροντος Ιωσήφ κεκοιμημένου χαμογελώντας. Είναι όλα αυτά σύμφωνα με τη μοναχική μας παράδοση και τα αγιορείτικα θέσμια;», αναφέρει μεταξύ άλλων ο Μητροπολίτης Πέτρας και Χερρονήσου Νεκτάριος, σε κείμενό του που τιτλοφορείται «Μια άλλη φωνή για το Βατοπαίδι.»

Το εν λόγω κείμενο προλογικά άρχεται με το «Η αγάπη μου προς τον μοναχισμό και την Εκκλησία μου υπαγορεύουν… » καταδεικνύοντας όντως το κριτήριο έκφρασης των απόψεων του Σεβασμιωτάτου. Η κατακλείδα του προλόγου του αναφέρει: «Θεώρησα υποχρέωσή μου να εξαγορεύσω το λογισμό μου. Εξ αρχής είμαι από εκείνους, που έχουν γράψει κατ’ επανάληψη στον Ηγούμενο και του έχω συμπαρασταθεί». 

Αυτός ο λόγος του Μητροπολίτου Πέτρας και Χερρονήσου Νεκταρίου, εμάς που αγαπούμε το Βατοπαίδι της Μεγαλόχαρης και την Αλήθεια της Ορθόδοξης Πίστης μας, πολύ μας ανάπαυσε, γιατί δεν αναπαυόμαστε στην εμπάθεια και τον μη κατ’ επίγνωση ζήλο. 

Όμως η λύπη για το ακατάσχετο αυτό παραλήρημα λεκτικής ‘’αγιοποίησης’’, μας αναγκάζει να επισημάνουμε την επικίνδυνη υπερβολή. Θα ρωτήσουμε και πάλι: «Ποίων σημείων την αρχή;»