ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ

ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΕΡΓΟ ΣΤΗΝ Ι. ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΑΜΕΡΙΚΗΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

======

Τον τελευταίο καιρό παραμέλησα να καταγράφω τις εμπειρίες μου από τον εκκλησιασμό μου σε διάφορες κοινότητες κυρίως επειδή δεν ήταν η πρώτη φορά που τις επισκέφθηκα και έτσι μου δόθηκε η ευκαιρία στο παρελθόν να αναφερθώ στο θέμα και δεν ήθελα να κουράζω τους αναγνώστες με την επανάληψη των ίδιων θεμάτων.

Γι' αυτό ας πούμε εδώ συνοπτικά ορισμένα πράγματα.

Ο εκκλησιασμός μου στην κοινότητα του Τιμίου Σταυρού στο Μπρούκλιν μου άφησε και πάλιν άριστες εντυπώσεις και αντιλαμβάνομαι ότι στο μεταξύ -την αμέσως επομένη Κυριακή που εκκλησιάστηκα εκεί- ένας ευλαβής νέος χειροτονήθηκε ιεροδιάκονος στο ναό. 

Η αρχοντιά στον Αγιο Γεώργιο στο Μανχάταν στους 54 δρόμους είναι εμφανής σε όλα, ενώ είναι πολύ συγκινητική η παρουσία πολλών νέων. 

Ο νέος ψάλτης του Αγίου Δημητρίου Αστορίας είναι πολύ καλός και η τάξη και στους δύο ναούς της Αστορίας -και στον Αγιο Δημήτριο και στην Αγία Αικατερίνη- υποδειγματική. 

Οι λίγοι, αλλά ευλαβείς πιστοί που εκκλησιάζονται στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου και του Αγίου Δημητρίου στο Upper East Side συγκινούν με το πνεύμα θυσίας, την γνησιότητα και την αφοσίωση που τους διακρίνει. 

Εντυπωσιακή πάντοτε η συμμετοχή νέων ανθρώπων σε ορισμένους ναούς του Μανχάταν (Αγιος Γεώργιος στους 54 δρόμους, Τίμιος Πρόδρομος στους 17 δρόμους, Καθεδρικός ναός Αγίας Τριάδας, Ιερός Ναός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και Ιερός Ναός του Αγίου Ελευθερίου). Σε ορισμένες περιπτώσεις το ποσοστό των νέων κάτω των τριάντα χρόνων είναι μεγαλύτερο από το 70% των εκκλησιαζομένων, οι οποίοι μάλιστα συμμετέχουν τακτικά στο Ποτήριο της Ζωής!

Ο Αγιος Θεός δεν θα αφήσει τόσους κόπους, τόση ανιδιοτελή προσφορά και τόσο πνεύμα θυσίας εκ μέρους τόσων πολλών κληρικών και λαικών στην Εκκλησία μας χωρίς να μας ανταποδώσει καρπό εκατονταπλασίονα κατά την επαγγελία Του.

Αν συνεχίσουν οι πιστοί της Εκκλησίας μας -κληρικοί, μοναχοί και λαικοί- με το ίδιο πνεύμα θυσίας, προσφοράς και ταπείνωσης και, όπως έλεγε ο π. Παίσιος, "ο Θεός δεν είναι Αρβανίτης". Θα ανταποδώσει στην Εκκλησία μας και στην Ομογένεια πλούσιους πνευματικούς καρπούς.