Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ κ. ΠΟΛΥΝΕΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΣΠΑΡΤΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΗΔΕΙΑ ΤΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ κ. ΠΟΛΥΝΕΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΣΠΑΡΤΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΗΔΕΙΑ ΤΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ

========

Αγαπητέ Αδελφέ Παναγιώτη καλό υπόλοιπο Μεγάλης Τεσσαρακοστής.

Θα ήθελα να σου εκφράσω τα θερμά μου συγχαρητήρια για το αφιέρωμά σου στον αγωνιστή και ακέραιο Ιεράρχη κυρό

Νικόδημο. Παρευρέθηκα κι εγώ, μαζί με πλήθος κόσμου, στην εξόδιο Ακολουθία και την ταφή του.

Θα ήθελα να ξέρεις, επειδή απ' ότι γνωρίζω εκτιμάς τον Άγιο Σπάρτης ως παραδοσιακό Ιεράρχη, ότι αυτός δεν μπόρεσε να παραστεί στην κηδεία του μακαριστού - και πολύ στεναχωρήθηκε γι' αυτό - διότι την ίδια ακριβώς ώρα έπρεπε να βρίσκεται στην κηδεία Ιερέως στη Σπάρτη.

Αδελφικά,

Πολυνείκης 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Αγαπητέ Πολυνείκη,

Σ’ ευχαριστώ για τη χαρά της επικοινωνίας και την πληροφορία για τον Σεβασμιότατο Σπάρτης τον οποίο τιμώ βαθύτατα ως ένα από τους καλύτερους επισκόπους της Εκκλησίας της Ελλάδος, γι’ αυτό και λυπήθηκα σφόδρα επειδή δεν εξελέγη Αρχιεπίσκοπος.

Δεν αμφέβαλλα, αδελφέ μου, ότι όχι μόνον ο Αγιος Σπάρτης, αλλά και άλλοι ιεράρχες οπωσδήποτε θα ήθελαν να παραστούν, αλλά επειδή η κηδεία έγινε σχεδόν αμέσως μετά την κοίμηση του Αγίου Αττικής, δεν είχαν τη δυνατότητα να το πράξουν.

Αλλά δεν υπάρχει τίποτα που τους εμποδίζει ασφαλώς να προγραμματίσουν να παρεβρεθούν στο σαρανταήμερο μνημόσυνο του κυρού Αττικής και Μεγαρίδος Νικοδήμου.

Οσο για τα συγχαρητήριά σου για το αφιέρωμα για τον κυρό Νικόδημο ειλικρινά δεν μπορώ να τα δεχθώ. 

Εχω γράψει πολλές φορές - και για πολλά θέματα - ότι όταν υπερασπιζόμαστε το δίκαιο ή πολεμούμε τις αιρέσεις και την αδικία δεν κάνουμε χατήρι στους αδικούμενους αλλά στον εαυτό μας. 

Αλλωστε δεν έκανα αφιέρωμα. Απλά δοκίμασα βαθύτατη θλίψη για την ξαφνική κοίμηση του αείμνηστου Αττικής και κατέγραψα τις σκέψεις και τις παρατηρήσεις μου.

Στο σαρανταήμερο μνημόσυνο του μακαριστού αρχιερέα ελπίζω να παρεβρεθούν - ει δυνατόν - όλοι οι αρχιερείς της Εκκλησίας της Ελλάδος για να ακυρώσουν στην πράξη “το επιτίμιο της ακοινωνησίας”, που κηλίδωσε κυριολεκτικά την Ιστορία της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Την ευχή του αδικημένου ιεράρχη να έχουμε,

Παναγιώτης