ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΙΣΙΟΥ “ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ”

ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΙΣΙΟΥ “ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ”

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

==============

Το παρακάτω ωραιότατο κείμενο από το αγιασμένο στόμα του Γέροντος Παισίου του Αγιορείτη είναι λίαν ψυχωφέλιμο.

Δεν χρειάζεται σχολιασμός του. 

Μιλά ευγλωττότατα από μόνον του.

Μία μόνον διευκρίνιση.

Ο όσιος Γέροντας αυτά που λέγει αφορούν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ τις διαπροσωπικές σχέσεις και σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση τα θέματα πίστεως.

Η διευκρίνιση είναι άκρως απαραίτητη, επειδή τέτοια επιχειρήματα θέλουν να ακούν οι κάθε λογής Οικουμενιστές και νεωτεριστές.

Γιατί μας ζαλίζετε κάθε φορά που κάνουμε συμπροσευχές με αιρετικούς και αλλόθρησκους; 

Τι είναι αυτή η εμμονή που έχετε εναντίον των αντιπαραδοσιακών κληρικών; 

Γιατί εμμένετε τόσο έντονα ότι η ηθική του Ευαγγελίου δεν προσφέρεται για αλλαγές και διορθώσεις;

Και πολλά παρεμφερή που ακούμε καθημερινά.

Αν, λοιπόν, δεν αντιληφθούμε ότι το κείμενο του Γέροντος Παισίου αφορά ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ τις διαπροσωπικές σχέσεις και όχι τα θέματα της πίστεως, τότε προσφέρουμε τρισχείριστη υπηρεσία με την ερμηνευτική μας του κειμένου.

Γι’ αυτό, ναι μεν όσα λέγει ο άγιος ασκητής είναι μέχρι κεραίας ορθότατα και όλοι λίγο - πολύ έχουμε να ωφεληθούμε αν τα κάνουμε πράξη ζωής, αλλά σε ΚΑΜΙΑ - μα ΚΑΜΙΑ περίπτωση - δεν αφορούν τα λεγόμενα του αγίου ασκητή θέματα πίστεως για τα οποία, όχι μόνον επιτρέπεται η εμμονή στα παραδεδομένα, αλλά και επιβάλλεται ως ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ όρος της σωτηρίας μας.

Τι σημαίνει αυτό στην πράξη; 

Οτι ούτε τον Οικουμενισμό, ούτε τους νεωτερισμούς, ούτε τις θεομπαιξίες, ούτε την  εκκοσμίκευση θα ανεχτούμε ποτέ. 

Εκτός και αν δεν λογαριάζουμε τη σωτηρία μας για τίποτα.

Σε θέματα όμως διαπροσωπικών σχέσεων, εκεί που οι διαφορές με ένα συνάνθρωπό μας είναι άσχετες με την αλήθεια του Ευαγγελίου, τότε καμία εγωιστική αυτοπεποίθηση δεν βοηθά τη σωτηρία μας.

Αναφέρει ο αγιασμένος ασκητής:

“Ἀπὸ τὴν αὐτοπεποίθηση, νομίζεις ὅτι πιάνεις πουλιὰ στὸν ἀέρα, ἐνῶ πιάνεις ἀέρα! Σηκώνεις τὸ χέρι σου καὶ νομίζεις ὅτι ἔπιασες ἕνα πουλί. “Τὸ ἔπιασα” λές, ἀλλὰ τὸ χέρι σου εἶναι ἄδειο. Σηκώνεις καὶ τὸ ἄλλο σου χέρι, “τὸ ἔπιασα” λές, ἀλλὰ καὶ πάλι τὸ χέρι σου εἶναι ἄδειο. Νὰ βλέπης πρῶτα ἂν εἶναι γεμάτο τὸ χέρι σου καὶ ὕστερα νὰ λὲς “τὸ ἔπιασα”.

-Γέροντα, οἱ ἀδελφὲς μοῦ λένε ὅτι δυσκολεύονται μαζί μου, ἐπειδὴ ἐπιμένω στὴν γνώμη μου· ἐγὼ ὅμως δὲν τὸ καταλαβαίνω πάντοτε.

-Ξέρεις τί συμβαίνει μ᾽ ἐσένα; Ὅταν σχηματίζης μία γνώμη γιὰ κάτι, δὲν λές: “μοῦ πέρασε αὐτὸς ὁ λογισμός, δὲν ξέρω ἂν εἶναι σωστός”, ἀλλὰ πιστεύεις ὅτι ἡ γνώμη σου εἶναι πάντοτε σωστὴ καὶ ἐπιμένεις. Κάνεις σὰν ἐκείνη τὴν νοικοκυρὰ ποὺ τῆς ἀγόρασε ὁ ἄνδρας της ἕνα χταπόδι νὰ μαγειρέψη, ἀλλὰ τοῦ ἔλειπε τὸ ἕνα πλοκάμι.

“Τὸ μαγείρεψες, τῆς λέει, τὸ χταπόδι; ἔβρασε;”

“Ποιό χταπόδι, λέει ἐκείνη, τὸ ἑπταπόδι”.

Ὄχι τὸ ὀχταπόδι-ὄχι τὸ ἑπταπόδι, νευρίασε στὸ τέλος ὁ ἄνδρας της ἀπὸ τὴν ἐπιμονή της καὶ τὴν πέταξε στὸ πηγάδι. Ἀλλὰ καὶ ἀπὸ ᾽κεῖ ἔδειχνε μὲ τὰ δάκτυλά της “ἑπτά, ἑπτά, ἑπτά”! Κοίταξε, νὰ λὲς τὸν λογισμό σου, ἀλλὰ νὰ μὴν ἐπιμένης.

-Ὅμως, Γέροντα, πολλὲς φορὲς βλέπω ὅτι ἡ δική μου γνώμη εἶναι καλύτερη ἀπὸ τὴν γνώμη τῶν ἀδελφῶν μὲ τὶς ὁποῖες συνεργάζομαι.

-Ἀπὸ τὴν αὐτοπεποίθηση ποὺ ἔχεις βλέπεις ἔτσι τὰ πράγματα. Νὰ προσέξης πολύ, γιατί ὅποιος ἔχει πολλὴ λογικὴ καὶ κρίση μὲ ἐγωισμὸ καὶ αὐτοπεποίθηση, μπορεῖ νὰ φθάση νὰ μὴν παραδέχεται κανέναν.

-Πῶς θὰ ἀπαλλαγῶ ἀπὸ τὴν αὐτοπεποίθηση;

-Ἂν γνωρίσης τὸν ἑαυτό σου, θὰ δῆς ὅτι δὲν ἔχεις τίποτε δικό σου καὶ τίποτε δὲν μπορεῖς νὰ κάνης χωρὶς τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ. Ἂν λοιπὸν καταλάβης πὼς ὅ,τι καλὸ κάνεις εἶναι ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ ὅσες χαζομάρες κάνεις εἶναι δικές σου, τότε θὰ πάψης νὰ ἔχης ἐμπιστοσύνη στὸν ἑαυτό σου καὶ θὰ ἀπαλλαγῆς ἀπὸ τὴν αὐτοπεποίθηση."

ΠΗΓΗ:

Χριστιανική Βιβλιογραφία,

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, «ΛΟΓΟΙ Ε´, Πάθη καὶ Ἀρετὲς», ἔκδ. Ἱ. Ἡσυχαστ. “Εὐαγγελιστὴς Ἰω. ὁ Θεολόγος”, Σουρωτὴ Θεσ/νίκης, 2007, σελ. 69–71.