ΣΤΟΥ ΝΟΤΟΥ ΕΚΕΙΝΟΥ Τ' ΑΠΟΚΟΥΜΠΙ

ΣΤΟΥ ΝΟΤΟΥ ΕΚΕΙΝΟΥ Τ’ ΑΠΟΚΟΥΜΠΙ

Του Βασίλη Χαραλάμπους

=================

Τα χρόνια τ’ αποδείλινου

στα χρόνια κείνα της Φραγκιάς σε τούτο το νησί

κι αναμετρά ακόμα του κάμπου ο δουλευτής

στου καημού το τυλιγάδι κείνο το σκλάβωμα.

Κάθε αποκέρι κι ένας καημός

στην Παναγιά την Αυγασίδα

από τούτο το λαό πούμαθε να ξαποσταίνει

στο κεφαλοσκάλι ετούτο της πλατωσιάς.

Στ’ άτι ο Φρε Τζουάν

τον γέροντα Ηγούμενο αγριοκοιτάζει

αποζητώντας την αλλόκοτη μοιρασιά

κι οι ξενικές κραυγές ακόμα αντηχούν

τον βορεινό τον τοίχο ν’ αποχαλάσουν

με τους Μάρτυρες τους αγιασμένους

φραγκοκκλησιά πεισματικά να κτίσουν.

Ακόμη αντιλαλεί στο πλάτωμα

του γέροντα Νικηφόρου η ορμήνεια

πως όσο θα είναι σε τούτο δω της Παναγιάς το μοναστήρι

αποκούμπι θάναι για τον λαό του κάμπου.

Από τα γύρωθε του κάματου τσιφλίκια

το ικετευτικό του δουλοπάροικου το βλέμμα

στου νότου εκείνου τ’ αποκούμπι

στου τρούλου τον Παντοκράτορα

μ’ ολοτρίγυρα την Παναγιά

τον Άη Πρόδρομο κι αγγέλων πλήθος.

Μήτε των φέρηδων* οι άγριες ματιές

μήτε του φράγκου αφέντη οι απειλές

γίνηκε μπορετό ν’ αλλάξουν

κείνο που χρόνια τώρα την Οικουμένην στήριξε

την Πίστιν εκείνην

της Αληθείας την οδόν.

* Φέρηδες – Φράγκοι φύλακες

(Από την ποιητική Συλλογή “Ασπελία”)