ΛΙΓΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

ΛΙΓΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

Του Σεβ. Μητροπολίτη Πάφου Γεώργιου*

================

Η Ορθόδοξη Εκκλησία υπήρξε ο προστάτης της εθνικής παιδείας σ’ όλον τον υπόδουλο Ελληνισμό. Και στην Κύπρο, μέχρι την ίδρυση των πρώτων σχολείων - κι αυτών ιδρυθέντων από την Εκκλησία - ιερείς υπήρξαν οι θεματοφύλακες της ελληνικής παιδείας.

Διατήρησαν άσβεστο το φως της μάθησης, όσο αμυδρό κι αν ήταν αυτό, προφυλάσσοντάς το από τους ανέμους των κατακτητών πού βυσσοδομούσαν να σβήσουν και την τελευταία αναλαμπή του.

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΜΑΣ ΚΡΑΤΗΣΕ ΕΛΛΗΝΕΣ

________

Και πράγματι μπορούμε σήμερα να ομολογήσουμε πως η ελληνική παιδεία στάθηκε η πραγματική σχεδία του βίου μας.

Αυτή μας έδωσε, εκτός των άλλων, και πνοή για να πιστεύουμε, να παλεύουμε, να προχωρούμε. Δίχως τη δάδα της δεν θα μπορούσαμε να επιβιώσουμε.

Η μόνωση από τον υπόλοιπο ελληνικό κορμό, η δίωξη, η σκλαβιά, ο εξανδραποδισμός, θα μας αφάνιζαν.

ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΟΡΑΜΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΟΒΑΘΜΙΖΕΙ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ

______________

Οι συνθήκες, βέβαια, σήμερα άλλαξαν. Η Κύπρος είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όλοι μας είμαστε μάρτυρες του πολυπολιτισμικού χαρακτήρα της κοινωνίας μας. Δεν διαφωνούμε στο ότι η παιδεία μας σήμερα πρέπει να οδηγεί στην πνευματική ευθύνη και στον παγκόσμιο πολίτη.

Δεν μπορεί, όμως, η παιδεία μας να υποβαθμίζει την ταυτότητα του μέγιστου τμήματος του Κυπριακού λαού που είναι ελληνική. Η καλλιέργεια και ανάπτυξη της οικείας ταυτότητας δεν σημαίνει εθνικισμό, ούτε και εθνικό ναρκισσισμό. Σημαίνει καλλιέργεια των αξιών της παράδοσης, στέρεη γνώση της ιστορίας και γενικά αυτογνωσία.

ΑΝΗΣΥΧΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΤΥΠΟ

___________

Δεν κρύβουμε την ανησυχία μας για τις προσπάθειες που επιχειρούνται για απεξάρτηση από το ελληνικό εκπαιδευτικό πρότυπο και την Ελλάδα, καθώς και την αμφισβήτηση της παρεχόμενης ιστορικής και θρησκευτικής ύλης στην εκπαίδευση.

Ανησυχούμε, επίσης, για την αμφισβήτηση, από μερικούς, της δυνατότητας διάπλασης σωστών πολιτών στο πλαίσιο της εθνικής παράδοσης, που χαρακτηρίζουν, μάλιστα, συντηρητική και αντιδραστική.

Τι να πούμε για τον εξοβελισμό από τη διδασκόμενη ύλη υπέροχων κειμένων, της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας με τα οποία ανατράφησαν γενεές γενεών Ελλήνων της Κύπρου;

ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ

____________

Χειρότερα είναι τα πράγματα στον τομέα της γλωσσικής κατάρτισης των παιδιών μας σήμερα και της επιχειρούμενης υποτίμησής της. Ή γλώσσα είναι ένας βασικός τρόπος με τον όποιο εκδηλώνεται άλλα και βιώνεται η εθνική αυτοσυνειδησία ενός λαού. Ή ελληνική γλώσσα είναι ο αρραγής συνδετικός κρίκος της ιστορίας του έθνους μας. Μιας ιστορίας 35 σχεδόν αιώνων. Είναι η ίδια γλώσσα του «Αιέν αριστεύειν» και του «Βασιλεύ ουράνιε», του «Ίτε παίδες Ελλήνων...νυν υπέρ πάντων αγών» και του «Αποτίναξέ τους, Πενταδάκτυλέ μου», η γλώσσα του Ομήρου, και του Σοφοκλή, αλλά και του Παλαιολόγου και του Ρήγα Φεραίου και του Γρηγόρη Αυξεντίου.

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΓΡΑΦΤΗΚΕ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

__________

Ως Εκκλησία έχουμε κι ένα επιπλέον λόγο να καυχόμαστε για την Ελληνική μας γλώσσα. Ο λόγος του Θεού κατεγράφη εξ αρχής εις την Ελληνική γλώσσα. Κι αργότερα, όταν ο λόγος του Θεού έπρεπε να ερμηνευθεί με το λόγο του ανθρώπου, δεν υπήρχε στη σκηνή της Ιστορίας άλλος φιλοσοφικός λόγος εκτός από τον Ελληνικό και σ’ αυτόν ερμηνεύθηκε και αναλύθηκε η Καινή Διαθήκη.

Μπορούμε λοιπόν, οι Νεοέλληνες, να στερούμε από τα παιδιά μας τον θησαυρό της γλώσσας μας; Μπορούμε να τους στερούμε την πνευματική απόλαυση της εντρύφησης στα κείμενα των προγόνων μας;

Είναι χρέος επιτακτικό, όχι μόνον της Εκκλησίας και των Εκπαιδευτικών, αλλά όλων μας, να προστατεύσουμε ως κόρην οφθαλμού την Ελληνική μας παιδεία. Χωρίς αυτήν το μέλλον του Κυπριακού Ελληνισμού διαγράφεται ζοφερόν.

*Αποσπάσματα εισήγησης του Σεβ. Μητροπολίτη Πάφου Γεώργιου, Προέδρου της Συνοδικής επιτροπής για την παιδεία που χωρίσαμε και τιτλοφορήσαμε αυθαίρετα σε ενότητες.

ΠΗΓΗ:

Θρησκευτικά