ΦΑΝΑΡΙ ΚΑΙ ΜΟΣΧΑ. ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ ΣΤΙΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΕΣ. ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΟΙ ΣΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ. B΄

ΦΑΝΑΡΙ ΚΑΙ ΜΟΣΧΑ.

ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ ΣΤΙΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΕΣ. ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΟΙ ΣΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ.

B΄

Του π. Άγγελου Αγγελακόπουλου

=====

1. Σχέση ψευδοσυνόδου Κρήτης καί Οὐκρανικοῦ ζητήματος 

Εἶναι γνωστό ὅτι ἀπό τήν ψευδοσύνοδο ἀπουσίαζε, ἐκτός τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας, Βουλγαρίας καί Γεωργίας, καί τό Πατριαρχεῖο Μόσχας καί μαζί μ’αὐτή ἡ Κανονική Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας ὑπό τόν Μητροπολίτη Κιέβου καί πάσης Οὐκρανίας κ. Ὀνούφριο. Μάλιστα, τό Πατριαρχεῖο Μόσχας, μέ ἀπόφαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας του τόν Δεκέμβριο τοῦ 2017 τονίζει σχετικά μέ τήν ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης: «Ἡ ἐν λόγῳ Σύνοδος δέν δύναται νά θεωρεῖται Πανορθόδοξη οὔτε καί οἱ ἀποφάσεις της ὡς δεσμευτικές γιά ὅλο τό Ὀρθόδοξο πλήρωμα, ἐπειδή ἡ μή ἐξασφάλιση τῆς σύμφωνης γνώμης ὁρισμένων κατά τόπους Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν γιά τή σύγκλησή της στίς προκαθορισμένες ἡμερομηνίες παραβίασε τήν ἀρχή τῆς ὁμοφωνίας. Ταυτόχρονα πρέπει νά δεχθοῦμε ὅτι ἡ Σύνοδος στήν Κρήτη ἀποτελεῖ σημαντικό σταθμό στήν ἱστορία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας»[2].

Ἀντιθέτως, ὁ σχισματικός ψευδοπατριάρχης Κιέβου Φιλάρετος στήριξε τήν ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης. «Ἀποδεχόμαστε τά ἔγγραφα, πού ἐγκρίθηκαν στήν Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο», ἀνέφερε σέ μήνυμά του γιά τήν ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης. Ὁ ψευδοπατριάρχης Κιέβου, πού δέν ἀναγνωρίζεται ἀπό καμία ἄλλη ἐπίσημη Ἐκκλησία, καταφέρθηκε ἐναντίον τῆς Μόσχας καί ὕμνησε τόν Πατριάρχη κ. Βαρθολομαῖο. Ὁ κ. Φιλάρετος σημείωσε πώς «ἡ Σύνοδος ἔχει δημιουργήσει ἕναν μηχανισμό γιά συνοδικές ἀποφάσεις μέσα, ὄχι μόνο ἀπό μία τοπική ἐκκλησία ἤ ὁμάδα τοπικῶν ἐκκλησιῶν, ὅπως ἔχει συμβεῖ κατά τους τελευταίους αἰῶνες, ἀλλά μέσα σέ Πανορθόδοξο ἐπίπεδο». Μίλησε γιά τήν «ἰδιαίτερη διακονία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη ὡς πρῶτος μεταξύ ἴσων πρωτεύοντα τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας καί προέδρου τῆς Πανορθοδόξου Συνόδου». 

Γιά τή δική του ἀπουσία σχολίασε: «Τό Πατριαρχεῖο Κιέβου εἶναι εὐαίσθητο στό γεγονός ὅτι δέν κλήθηκε νά συμμετάσχει ἤ νά στείλει ἀντιπροσώπους στή Σύνοδο, διότι τό ζήτημα τῆς ἀναγνώρισης τοῦ αὐτοκεφάλου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας ἀπό ἄλλες Τοπικές Ἐκκλησίες πρέπει ἀκόμη νά ἀντιμετωπιστεῖ. Ὡστόσο, τό Πατριαρχεῖο Κιέβου, μέ τήν ἐμπιστοσύνη καί τήν ἀγάπη γιά τήν Μητέρα Ἐκκλησία μας τῆς Κωνσταντινούπολης καί μέ κοινό νοῦ μέ τίς Τοπικές Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες, θεωρεῖ ὅτι τά θέματα, πού συμφωνήθηκαν ἀπό τή Σύνοδο εἶναι ἐπαρκῶς ἀποδεδειγμένα γιά τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Ἡ θέση καί ἡ ἀπάντηση τοῦ Πατριαρχείου Κιέβου πρός τήν Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο καί σχετικά μέ τίς ἀποφάσεις της θά πιστοποιηθεῖ ἐπίσημα στήν ἑπόμενη συνεδρίαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τοῦ UOC-KP, ἀλλά μποροῦμε νά βεβαιώσουμε σήμερα ὅτι ἡ στάση μας ἀπέναντί τους εἶναι θετική καί ὅτι ἀποδεχόμαστε τά ἔγγραφα, πού ἐγκρίθηκαν»[3].

(Συνεχίζεται)