ΕΞΑΙΡΕΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ π. ΙΩΑΝΝΗ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ “ΣΥΝΑΞΗ”
Του Παναγιώτη Τελεβάντου
===============
Λόγω του ορμητικού και ενθουσιώδους του χαρακτήρα, ο π. Ιωάννης Φωτόπουλος συχνά παρεξηγείται ή τουλάχιστον γίνεται εύκολα στόχος από όσους τον αντιπαθούν.
Η πραγματικότητα είναι ότι ο π. Ιωάννης κατοχυρώνει με πολύ ισχυρά επιχειρήματα τις θέσεις του και μελετά εις βάθος το θέμα το οποίο πραγματεύεται.
Το πρόσφατο σχόλιό του για το περιοδικό “Σύναξη” είναι ισχυρή απόδειξη ότι ξέρει θεολογία και ότι μελετά σε βάθος τα θέματα για τα οποία μιλά.
Οι παραπομπές του σε πλείστα όσα τεύχη του περιοδικού και η γνώση της θεολογικής υποδομής των συνεργατών της “Σύναξης” αναλύονται με συγκεκριμένα παραδείγματα, ενώ ανιχνεύει με επιτυχία τις πηγές των κακόδοξων κειμένων που δημοσιεύονται συχνά από τις στήλες του περιοδικού.
Το κείμενο είναι πολύ εκτενές - σχεδόν 5,οοο λέξεις - και γι’ αυτό δεν μπορούμε να το αναδημοσιεύσουμε ολόκληρο.
Παραθέτουμε όμως στη συνέχεια ένα απόσπασμα:
“Οὕτως ἐχόντων τῶν πραγμάτων προτείνουμε στό κατεστημένο τῆς ΣΥΝΑΞΕΩΣ νά ἀκολουθήσει τό δικό του δρόμο.
Ἔτσι κι ἀλλιῶς οἱ ἀπόψεις τῶν περισσοτέρων συνεργατῶν τοῦ περιοδικοῦ ἔχουν χαρακτηριστικά σέκτας.
Ἔχουν μιά δική τους ἰδέα περί Ἐκκλησίας, πού ἐκτείνεται ἔξω ἀπό τά κανονικά της ὅρια.
Ἄς διαλεχθοῦν λοιπόν μέ τίς ἄλλες θρησκεῖες καί αἱρέσεις ἄς συμπροσεύχονται μαζί τους, αφοῦ ὅλοι οἱ ἀλλόθρησκοι «κινοῦνται μέσα στήν ἀκτινοβολία τῆς δόξας» τοῦ Θεοῦ.
Ἄς ἀγκαλιάσουν ἕνα «συμπαντικό Χριστό» πού μπορεῖ νά μήν ὑπάρχει κιόλας!
Ἔχουν τούς δικούς τους «Πατέρες», ὅλους τούς ξένους στοχαστές.
Ἔχουν στό νοῦ τους μιά ἄλλη λατρεία ΄μέ διαφορετικούς ναούς χωρίς τέμπλα, μέ ἄλλα τροπάρια στή δημοτική γλώσσα, μέ ἄλλη μουσική, μέ ἀράσωτους παπάδες, μέ ψυχοθεραπευτές στή θέση τῶν πνευματικῶν.
Ἔχουν καί τή δική τους θεολογία πού ἀμφισβητεῖ τή θεοπνευστία τῆς Αγίας Γραφῆς πού διαθέτει μιά περίεργη ἐσχατολογία καί Βασιλεία πού ἔχει εἰσβάλει στό ἐνθάδε, μέ ἀμφίβολη τήν ὕπαρξή μας μετά θάνατο καί μέ ἀμφιλεγόμενο Παράδεισο καί «ἁδυνατότητα» Κολάσεως.
Τούς φαίνεται πολύ ἀληθινός καί σοβαρός ὁ Τέρυ Ἤγκλετον - πού κανείς δέν τόν ξέρει - καί τό ἔργο του «Πίστη λογική καί ἐπανάσταση» (τεύχ. 123) καί πολύ παραμυθᾶς καί φαντασιόπληκτος ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Διάλογος!
Ἄς φτιάξουν λοιπόν τή δική τους «ἐκκλησία».
Στήν Ἐκκλησία μας ἀρκεῖ ἡ ἁγιωτάτη Πίστη καί Παράδοσή Της.
Ὅσα διδάσκει ἡ Ἁγία Γραφή καί Παράδοση μᾶς εἶναι ἀρκετά.
Θέλουμε τή βεβαιότητα τῆς Ἐκκλησίας, ὄχι τούς αὐτοσχεδιασμούς τῆς θολοκουλτούρας.
Μᾶς ἀρέσουν, μᾶς τέρπουν καί μᾶς ὁδηγοῦν πρός τόν Κύριό μας οἱ ναοί μας μέ τά ἱερά τέμπλα, τήν τέλεια ὑμνογραφία καί τήν ἀσύλληπτα κατανυκτική μουσική.
Μᾶς χαροποιεῖ οἱ ἱερεῖς νά εἶναι ἐνδεδυμένοι ὅπως ὁ ἅγιος Νεκτάριος ὁ ἅγιος Νικόλαος ὁ Πλανᾶς ὁ π. Παΐσιος καί ὁ π. Πορφύριος.
Τά θεολογικά καί ἀσκητικά συγγράματα τῶν ἁγίων Πατέρων παρέχουν σέ ὅλους ἀσφαλῆ τήν ὁδό τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς.
Σεβόμεθα τούς ἱερούς Κανόνες τῶν Οἰκουμενικῶν καί τοπικῶν Συνόδων πού ρυθμίζουν ὅλη τή ζωή τῆς Ἐκκλησίας.
Ἀποστρεφόμεθα τίς καταστροφικές καινοτομίες πού ἔχουν κυριολεκτικά διαλύσει καί τά τελευταία ὑπολείμματα ἐκκλησιαστικότητος στή Δύση.
Δέν μεταίρουμε «ὅρια ἅ ἔθεντο οἱ Πατέρες ἡμῶν».
Ἀγαπητοι ἀδελφοί συνεργάτες, φανατικοί φίλοι καί ὁμοϊδεάτες τοῦ περιοδικοῦ ΣΥΝΑΞΗ εἶστε ἐλεύθεροι νά ἀκολουθήσετε τόν δρόμο σας!”
Συμφωνώ απολύτως με όσα λέγει ο π. Ιωάννης. Το άρθρο του όμως δεν απαντά τι πρέπει να συμβεί αν συνεχίσουν να λανσάρουν τις ίδιες προτεσταντόπληκτες ιδεοληψίες και ταυτόχρονα να θεωρούν ότι εκφράζουν το πνεύμα της Ορθοδοξίας;
Νομίζω η απάντηση είναι προφανής.
Στα θέματα της Εκκλησίας κανένας δεν δικαιούται να έχει προσωπικές απόψεις.
Τις προσωπικές μας απόψεις να τις κρατούμε για τα χρώματα που μας αρέσουν, για τους πίνακες που μας αρέσουν, για τη μουσική που μας αρέσει, για την πολιτική παράταξη που ψηφίζουμε και όσοι δεν έχουν κάτι πιο σοβαρό να κάνουν και ασχολούνται με το ποδόσφαιρο, για την ομάδα που υποστηρίζουν.
Στα θέματα της Εκκλησίας είμαστε απολύτως υποχρεωμένοι, αντί το δικό μας στοχασμό, να πιστεύουμε και να διδάσκουμε “Οἱ Προφῆται ὡς εἶδον, οἱ Ἀπόστολοι ὡς ἐδίδαξαν, ἡ Ἐκκλησία ὡς παρέλαβεν, οἱ Διδάσκαλοι ὡς ἐδογμάτισαν, ἡ Οἰκουμένη ὡς συμπεφώνηκεν, ἡ χάρις ὡς ἔλαμψεν, ἡ ἀλήθεια ὡς ἀποδέδεικται, τὸ ψεῦδος ὡς ἀπελήλαται, ἡ σοφία ὡς ἐπαρρησιάσατο, ὁ Χριστὸς ὡς εβράβευσεν.”
Αν δεν είμαστε διατεθειμένοι να το κάνουμε αυτό, η Εκκλησία - και δη οι επίσκοποι Της - οφείλουν να συζητούν εν Συνόδω αυτές τις κακοδοξίες, να λαμβάνουν σύμφωνες με την πίστη της Εκκλησίας αποφάσεις, να ζητούν από όσους τις διατυπώνουν να ανακαλέσουν τις πλανεμένες θέσεις τους, και αν αρνηθούν να το κάνουν, να τους αποκόπτουν από το σώμα της Εκκλησίας.
Αλλιώς, αντί την ορθόδοξη εκκλησιολογία της κοινής πίστης, υιοθετούμε την εκκλησιολογία των Αγγλικανών την περίφημη - καλύτερα διαβόητη -comprehensiveness theory, όπου ο καθένας πιστεύει ότι θέλει και ότι του καπνίσει και παρόλα αυτά όλοι ανήκουν στην ίδια “Εκκλησία”.!!!
