Tuesday, September 13, 2011

ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΙΑ


ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΙΑ


Του Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτη Ιωήλ Κωνστάνταρου

=============


Νομίζουν ότι υπάρχει η δυνατότητα και το σταυρό τους να σηκώνουν, αλλά ταυτοχρόνως να παραμένουν μέσα σε μια «ατμόσφαιρα» σιωπής, χωρίς να τους γνωρίζει ο κόσμος ως «σταυροφόρους».


Και για να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους, αυτοί οι άνθρωποι είναι οι πιστοί (;) που έχουν εφεύρει την εξής «απίθανη μηχανή». Να καλύπτουν την δειλία τους με ένα μανδύα συνέσεως, κρατώντας την «σιωπή των αμνών» και προβάλλοντας ως τρόπο ζωής την «ισορροπία» μεταξύ της κοσμικής και της «πνευματικής» τους ζωής!


Τελικώς φίλοι μου, οι ψοφοδεείς αυτοί άνθρωποι, μάλλον οι διχασμένες αυτές προσωπικότητες να λέμε καλύτερα, κάνουν (κατ’ άνθρωπον), το μεγαλύτερο κακό μέσα στους κόλπους της Εκκλησίας. Και πάρα πολλές μάχες χάνονται στο επίπεδο του αγώνα της στρατευομένης μας Εκκλησίας, ακριβώς διότι δεν έχουμε συνειδητοποιήσει, ή δε θέλουμε να παραδεχτούμε, ότι ο Σταυρός και η αυθεντική Ορθόδοξη Πίστη ταυτίζονται, πλην των άλλων και με την παρρησία και την ξεκάθαρη ομολογία. Και δυστυχώς, πρέπει να παραδεχτούμε, τούτο ισχύει και για αρκετούς εκ των κληρικών. Κυρίως θα λέγαμε ισχύει για αυτούς που επιβάλλεται εκ των πραγμάτων να είναι μπροστάρηδες και να δίνουν τον τόνο του αγώνα...


Μπορεί βέβαια ο άνθρωπος, «δίκην δικολάβου» να αγωνιά και να προσπαθεί να βρίσκει διάφορες δικαιολογίες, για να διορθώσει το Ευαγγέλιο... Ο Χριστός όμως είναι ξεκάθαρος και στο θέμα αυτό και ξεσκεπάζει όσους βασανίζονται από το φοβερό δαιμόνιο της δειλίας.


Ας προσέξουμε ευθύς αμέσως τους λόγους Του: «Ος γαρ εάν επαισχυνθεί με και τους εμούς λόγους εν τη γενεά ταύτη τη μοιχαλίδι και αμαρτωλώ, και ο Υιός του Ανθρώπου επαισχυνθήσεται αυτόν όταν έλθη εν τη δόξη του Πατρός Αυτού μετά των αγγέλων των αγίων». (Μαρκ. Η΄ 38).


Λοιπόν, τα πράγματα είναι τόσο ξεκάθαρα και λαμπερότερα και αυτού του ηλίου. Αν ανοίξουμε το τελευταίο βιβλίο της Καινής Διαθήκης όπου εκεί βλέπουμε το «Αρνίον το ως εσφαγμένον», να κατανικά τον διάβολο και τα κοσμικά του όργανα. Τι λέει; «Τοις δε δειλοίς και απίστοις και εβδελυγμένοις και φονεύσι και πόρνοις και φαρμακοίς και ειδωλολάτραις και πάσι τοις ψευδέσι, το μέρος αυτών εν τη λίμνη τη καιομένη εν πυρί και θείω, ό εστίν ο θάνατος ο δεύτερος» (Αποκ. ΚΑ΄ 8). Δηλ: Για δε τους δειλούς και λιποτάκτες (προδότες του χριστιανικού αγώνα) και όλους τους ασεβείς, η θέση τους θα είναι στη λίμνη, η οποία καίεται με φωτιά και θειάφι. Αυτός είναι ο δεύτερος θάνατος.


Αδελφοί μου. Η Εκκλησία στην γη λέγεται στρατευομένη και χρειάζεται γενναίους μαχητές. Η Εκκλησία στον ουρανό ονομάζεται θριαμβεύουσα και δέχεται μόνο νικητές. Οι δειλοί δεν έχουν θέση ούτε στην κάτω ούτε και στην άνω Εκκλησία, αλλά στην κόλαση. Και τί είναι τόσο φοβερό, ώστε να δειλιούμε προ αυτού και να μη δειλιούμε προ της αιωνίου κολάσεως;

No comments:

Post a Comment