ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ, ΣΕΒ. ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΙΕΡΟΘΕΟΥ, ΤΟ ΣΥΝΟΔΙΚΟ ΚΑΙ ΙΕΡΑΡΧΙΚΟ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ

_______

Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου, Το συνοδικό και ιεραρχικό πολίτευμα της Εκκλησίας με αναφορά στο Ουκρανικό ζήτημα, Ιερά Μονή Γενεθλίου της Θεοτόκου (Πελαγίας), Λεβαδειά 2019, σς. 416.

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Το παρόν βιβλίο του κορυφαίου θεολόγου, Σεβ. Ναυπάκτου κ. Ιεροθέου, είναι το 107ον έργο του που βλέπει το φως της δημοσιότητας.

Είναι απορίας άξιον πώς κατορθώνει ο Σεβασμιώτατος να γράφει τόσο πολλά και τόσο σημαντικά βιβλία, που μεταφράζονται σε πολλές γλώσσες και πού διαμορφώνουν, ανά την υφήλιο, το εκκλησιαστικό φρόνημα των πιστών.

Η έκδοση είναι πολύ καλαίσθητη με ευανάγνωστα στοιχεία που βοηθούν τον αναγνώστη να απολαύσει το γλαφυρό ύφος και την καθαρότητα της σκέψης του συγγραφέα.

Το βιβλίο του Σεβασμιώτατου περιέχει τα άρθρα, που δημοσίευσε τα τελευταία χρόνια για το Ουκρανικό.

Τα πλείστα -αν όχι όλα- τα διάβασα στον ιστοχώρο. Τώρα, όμως, που τα ξαναδιάβασα συγκεντρωμένα σε μια ενότητα βλέπω πολύ πιο καθαρά ποια είναι η διήκουσα σκέψη του Σεβασμιώτατου για το Ουκρανικό.

Είναι φανερόν ότι η ανθρωποφαγική κριτική, που του ασκήθηκε από διάφορους -και δη από την ομάδα του π. Θεόδωρου Ζήση και από την εφημερίδα “Ορθόδοξος Τύπος” (ο οποίος δεν έχει καμμιά σχέση με τον σεβαστό π. Βασίλειο Βολουδάκη), παρερμηνεύει και αδικεί κατάφωρα τον Σεβασμιώτατο και αποτυγχάνει να αντιληφθεί τις προθέσεις του ή και τις διαστρέφει συνειδητά.

Ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου καταθέτει την μαρτυρία του με γνώμονα την συνοδικότητα της Εκκλησίας και με στόχο την ενότητα της Εκκλησίας.

Ο Σεβ. κ. Ιερόθεος υπενθυμίζει ότι η Εκκλησία της Ελλάδος έλαβε την Αυτοκεφαλία της το 1850 από το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Με την Πατριαρχική Πράξη του 1928 δημιουργήθκε το καθεστώς των Νέων Χωρών, που είναι επίσης χορηγία από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και όχι απόφαση Οικουμενικής Συνόδου.

Επομένως η αυτόνομη πορεία της Εκκλησίας της Ελλάδος έχει περιορισμούς.

Ο Σεβ. Ναυπάκτου κηδόμενος της ενότητας της Εκκλησίας της Ελλάδος εισηγήθηκε να γίνει αποδεκτή -άχρι καιρού- η απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου για το Ουκρανικό και να αφεθεί η τελική απόφαση στην μέλλουσα να συνέλθει Οικουμενική Σύνοδο.

Παράλληλα, επειδή διαπίστωσε ότι υπάρχουν μεγάλα ερωτηματικά για την χειροτονία και αποκατάσταση των πρώην Σχισματικών της Ουκρανίας, πρότεινε να ερωτηθεί το Οικουμενικό Πατριαρχείο, για να διαπιστωθεί αν έγινε με κανονικό τρόπο η αποκατάστασή τους.

Το πιο σημαντικό. Ο Σεβ. Ναυπάκτου κατέθεσε τις προτάσεις του με πνεύμα ταπείνωσης και είπε ξεκάθαρα ότι αυτό φρονώ ως την καλύτερη λύση του Ουκρανικού, αλλά, αν υπάρχουν άλλες καλύτερες προτάσεις, ας τις ακούσουμε.

Ο καθένας έχει δικαίωμα να διαφωνεί με τον Σεβ. Ναυπάκτου και να φρονεί ότι οι προτάσεις του δεν είναι η καλύτερη λύση.

Αυτό που έγινε, όμως, ήταν ένα άγριο λυντσάρισμα της προσωπικότητάς του, διαμφισβήτηση των προθέσεων του, απόδοση στον Σεβασμιώτατο των πιο ευτελών ελατηρίων, καταρράκωση του θεολογικού του κύρους και άγριες σκληρές προσωπικές επιθέσεις που τον υποσκάπτουν ως άνθρωπο, ως επίσκοπο και ως θεολόγο.

Ο Σεβ. Ναυπάκτου δεν είναι ο μόνος Ιεράρχης που έτυχε αυτής της απαράδεκτης αντιμετώπισης. 

Ο παραδοσιακός Μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ, ο μαχητικός Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ και παλαιότερα ο ταπεινός και αγωνιστής Μητροπολίτης Γόρτυνος Ιερεμίας έτυχαν της ιδίας “χριστιανικής” αντιμετώπισης, όχι μόνον από τους Οικουμενιστές, αλλά και από τους Αποτειχισμένους και άλλους παραδοσιακούς πιστούς.

Σύμφωνα με την λογική ή μάλλον με τον παραλογισμό ορισμένων όλοι έχουν δικαίωμα να εκφράζουν τις θέσεις τους για το Ουκρανικό και γενικά για τα θέματα της πίστεως, εκτός από τους επισκόπους -τουτέστιν τους κατεξοχήν αρμόδιους να μιλούν για τα θέματα της πίστεως.!!!

Όσοι διαβάσουν το βιβλίο του Σεβ. Ναυπάκτου, μακρυά από προκαταλήψεις, θα αντιληφθούν ότι, ακόμη και αν διαφωνούν με τις διαπιστώσεις του Σεβασμιώτατου, ο μόνος λόγος που έγραψε το βιβλίο ήταν για να καταθέσει τις σκέψεις του - όπως έχει χρέος έναντι του Χριστού, ώστε να αποσοβηθούν τα χειρότερα στην Εκκλησία του Χριστού.